มิตรภาพผ่านเว็บไซต์ 580 ย้อนรอย…ความทรงจำ มิตรภาพ…คนเคยรักกัน มิตรภาพ…เหลือแค่คิดถึง
ต้องบอก…วันเวลาผ่านไปรวดเร็วจริงๆ เผลอแป๊บเดียวจะหมดปี 2566 แล้ว “รามอินทรา” ทบทวนความทรงจำกับห้วงเวลาที่ผ่านมา ที่มีมิตรภาพ…ผ่านเว็บไซต์ หลากหลายคน คนหนึ่ง…ที่รู้สึกคิดถึงเพราะมีความผูกพันกันมานาน ตั้งแต่เป็นคนสื่อ ก่อนจะเปลี่ยนผ่านไปเป็นคนบริษัท แล้วก็ทนเรื่องเรียกร้องจากครอบครัวไม่ได้ ยอมผันตัวเองไปอยู่ที่เชียงใหม่ แรกๆก็ยังติดต่อพูดคุยกันได้ แต่…ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น วันนี้… “รามอินทรา” ไม่สามารถติดต่อพูดคุยได้ เคยกริ๊งกร๊างไปหาในช่วงแรกๆ แต่…พอไม่มีการรับสาย ซึ่งก็ไม่รู้เป็นเพราะเปลี่ยนเบอร์หรือปล่าววว สุดท้าย…ก็ต้องปล่อยวาง เหลือเป็นแค่ความทรงจำ ที่ยังหลงเหลือให้ได้คิดถึง และนำมาเขียนถึงในสัปดาห์นี้
ใช่แล้ว… “รามอินทรา” กำลังเขียนถึง “เอก” สุพัฒพงศ์ จันทร์หรหม ที่เป็นอีกความทรงจำในมิตรภาพ…ผ่านเว็บไซต์ ในช่วงที่ยังเป็น “คนสื่อ” ด้วยกัน ยังแค่รู้จักผ่านๆ จนเมื่อก้าวมาเป็น “คนบริษัท” อยู่ที่รถยนต์ฮุนได ทำให้สนิทกันมากขึ้น ช่วงนั้น “รามอินทรา” ยังทำ “ยวดยาน” ได้ไม่นาน ทุกครั้งที่จะนำเสนอข่าวคราวของรถยนต์ฮุนได จะได้รับการร่วมมือเป็นอย่างดีจาก “เอก” จำได้ว่า ยุคนั้น “นายเกาหลี” เป็นคนบริหาร เลยยิ่งสนิทกันมากขึ้น จนวันหนึ่ง “เอก” ก็โยกเยกมาเป็นคนเปอโยต์ ในยุคที่มีตระกูลลีนุตพงษ์ เป็นคนบริหาร ก็ยังติดต่อกันด้วยดีมาตลอด ทั้งงานบริษัทและงานส่วนตัว เป็นอีกน้องสนิท ที่มีอะไรก็กริ๊งกร๊างหากันแบบไม่ยอมปล่อยมือ จนถึงวันที่ “เอก” ตัดสินใจอำลาวงการ
วันที่ “เอก” โยกเยกไปเป็น “คนเชียงใหม่” กับครอบครัว ก้อ…ยังคงเขียนถึงใน “รามอินทรา” ยังคงเขียนถึงใน “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก แต่…ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ระยะหลัง… “เอก” เริ่มห่างหายจากการติดต่อ ก้อ…ได้แค่เสียดายเพราะตั้งใจไว้ว่า วันไหนมีโอกาสขึ้นเชียงใหม่ จะแวะไปชวนกินข้าวคุยกัน เพราะเคยเจอเคยกินข้าวมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่…ก็เป็นได้แค่ความตั้งใจ เพราะวันนี้…ไม่สามารถติดต่อกันได้อีก อาจเป็นเพราะ “รามอินทรา” รู้สึกคล้ายกับ “เอก” เองคงไม่อยากติดต่อเหมือนเดิม คงอยากลืมช่วงชีวิตการเป็นคนสื่อคนบริษัท อยากอยู่กับปัจจุบันที่มี “ครอบครัว” ที่อบอุ่น และตั้งใจทำงานเพื่อหน้าที่หัวหน้าครอบครัวที่สมบูรณ์ที่สุด ตามสไตล์ของ “เอก” ที่ทำอะไรแล้วทำจริงจัง “รามอินทรา” จึงงดการติดต่อมาจนวันนี้
ก้อ…เป็นแค่ “มิตรภาพ…ผ่านเว็บไซต์” ที่ยังคงคิดถึง สุดท้ายก็คงต้องเขียนเรื่องราวต่อไปทุกสัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 เรื่อง 3 สไตล์ ไม่ว่าจะเป็น “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ และ “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก สำหรับ “เอก” คงเหลือเป็นอีกความทรงจำดีๆที่ให้คิดถึงน้องชายดีๆคนหนึ่ง ที่ทำให้มีช่วงเวลาที่ดีต่อกัน คิดถึงนะครับ “เอก”
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
1 พฤศจิกายน 2566