มิตรภาพผ่านเว็บไซต์ 500 โลกของ “การสื่อสาร” ความแตกต่าง…ของ วันนี้กับวันวาน
วันนี้…เมื่อโลกของการสื่อสารเปลี่ยนไป สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้ชัดเจนยิ่ง คือความเหินห่างของ “คน” เพราะต่างก็คิดว่า…การพูดคุยกันผ่านโทรศัพท์ เป็นเรื่องล้าสมัย มีอะไร? ก็ต้องคุยกันผ่านไลน์ ผ่านตัวหนังสือ ซึ่งบางครั้งก็พิมพ์ผิดพิมพ์ถูก ไม่รู้เพราะรีบหรือไม่รู้จริง ด้วยประการฉะนี้…การใช้โทรศัพท์ พูดคุยกับใครบางคน จึงเหมือนจะเป็นเรื่องยาก โทร.ติดแต่ไม่รับสาย แล้วก็ไม่รู้เหตุผล เพราะไม่มีการติดต่อกลับ แรกๆก็พอจะโอเค นานๆไปก็ไม่โอเค โดยเฉพาะ “รามอินทรา” ไม่ถนัดกับการพิมพ์ไลน์ อยากคุยกันได้ยินเสียงกันมากกว่า ด้วยรับรู้ได้ถึงความจริงใจ
ด้วยประการฉะนี้… “รามอินทรา” เลยโทร.หาพรรคพวกน้อยลง โดยเฉพาะคนที่ไม่ชอบรับและไม่ชอบโทร.กลับ ด้วยเพราะ…บางครั้งแค่อยากคุยอะไรด้วย อยากได้ยินเสียงเพื่อสัมผัสถึงความเป็นอยู่ ไม่ใช่เอะอะอะไร? ก็ใช้ไลน์ พิมพ์ถูกพิมพ์ผิด เผลอๆ ไลน์ไปก็ไม่เคยไลน์กลับ พรรคพวกประเภทนี้… “รามอินทรา” เริ่มค่อยๆถอยห่างบ้างแล้ว ด้วยรู้สึก…ทำไมต้องไปอินังขังขอบ ทำไมต้องไปสนใจ อยากคุยด้วยก็ให้ โทร.มาเอง บางครั้งไลน์มาก็ได้ไลน์กลับ จะได้รู้สึกบ้าง? เวลาที่ไม่รับสาย ไม่ตอบกลับ
โลกของการสื่อสาร จึงเป็นอีกช่องทางของการเปลี่ยนแปลง เป็นอีกช่องทางของความห่างเหิน ที่น่าเบื่อบางคนพิมพ์ผิดพิมพ์ถูก ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือเป็นจริง อ่านแล้วเป็นงง รวมถึงบรรดาภาษาวิบัติ เอ้ย! ภาษาสมัยใหม่ ยิ่งอ่านยิ่งงง ไม่รู้ว่าคิดเยี่ยงไร? ก้อ…นี่แหละ…ยุคออนไลน์ ยุคการสื่อสารผ่านจอ “รามอินทรา” ก็ต้องยอมรับ เพราะนี่คือสัจธรรมของโลกการสื่อสาร
สัปดาห์นี้… “รามอินทรา” ยังคงเขียนเรื่องราวให้อ่านกัน 3 เรื่อง 3 สไตล์ ไม่ว่าจะเป็น “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ และ “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก อยากให้ติดตามอ่านกัน เพราะนี่เป็นสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของ “รามอินทรา” แตกต่างและไม่เหมือนใคร แต่…อ่านได้น่าจะโอเค น่าจะรู้เรื่อง “คนยานยนต์” มากขึ้น ติดตามอ่านกันนะครับ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
20 เมษายน 2565