Ramindhra UHU

“โซ่หลุด” ถามตัวเองบ่อยครั้ง ในวิกฤติโควิด-19 ที่อยู่กับ “คนทั้งโลก” มาอย่างยาวนานนั้น “คนไทย” ได้อะไรบ้าง? นอกจาก “ตัวเลข” คนติดเชื้อ ที่ “รอบสาม” นั้น ทะลุหลักหมื่นไปแล้ว ระยะแรก…อาจจะยังพอจะโอเคบ้าง?

ช่วงโควิด-19 สถานการณ์ทุกธุรกิจเต็มไปด้วยความยากลำบาก แต่ “โซ่หลุด” ยกมือชื่นชมหัวใจนักสู้ของ “ค่ายรถจักรยานยนต์” ที่ยังพยายามเปิดตัวรถใหม่มานำเสนอ เพราะยังเชื่อว่า รถจักรยานยนต์เป็นอีกความจำเป็นในยุคที่ต้องสั่งอาหารมากินที่บ้าน

“โซ่หลุด” ยอมรับ…โควิด-19 ทำให้การเขียนหนังสือยุ่งยากขึ้นไปอีก ทั้งๆ ที่ปกติการเขียนถึง “คนมอเตอร์ไซค์” ก็ยากอยู่แล้ว พอมีโควิด-19 ชีวิตก็เปลี่ยนไป จะกริ๊งกร๊างหาข้อมูลก็เจอเสียงกระซิบ

โควิด-19 รอบสาม น่าจะเป็นหนังชีวิต ที่ทำท่าจะอยู่กันยาวๆ เผลอๆ อาจจะยาวไปถึงปี 65 หลังรัฐบาลสั่งปิดแคมป์คนงาน เลยเหมือนผึ้งแตกรัง แต่…ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป ภายในมาตรการ “การ์ดอย่าตก”

โดยปกติแล้ว “โซ่หลุด” กับ “คุณอา” นั้น เกินกว่าคำว่าสนิท ยิ่งหากย้อนเส้นทางที่รู้จักกันก็ยิ่งชัดเจน นอกจากบุคลิกที่ไม่เหมือนใคร รัก “ฮอนด้า” ใส่แต่เสื้อ “ฮอนด้า” และอีกความชัดเจน ผมม้า ที่ห้ามเปลี่ยนโดยเด็ดขาด

ในแวดวงคนมอเตอร์ไซค์ สิ่งที่เห็นชัดเจนเป็นอย่างยิ่ง ก้อ…คือความแตกต่างของยุคสมัย การแปรเปลี่ยนจาก “ยุคสื่อสิ่งพิมพ์” เป็น “สื่อดิจิทัล” นั้น ชัดเจนยิ่งคือความคึกคักแห่งคนทำงาน ไม่ว่าจะเป็นเส้นทางที่ทอดยาว

“โซ่หลุด” ปีที่ 23…บนเส้นทางที่ยาวนาน เมื่อคิดย้อนเส้นทาง ยอมรับ…ผ่าน “ตัวละคร” มาหลากหลายรูปแบบ แม้บางครั้งอาจเหนื่อย บางทีอาจมีท้อ ด้วยบทบาทแห่ง “ตัวละคร” ยิ่งนานยิ่งแปรเปลี่ยน

ไม่อยากเชื่อ…วันนี้… “โซ่หลุด” ก้าวผ่านสู่ข้อที่ 23 อย่างมั่นคงยิ่ง ยังจำได้…โซ่ข้อแรกๆ ที่เขียนถึง “คนมอเตอร์ไซค์” นั้น เหมือนจะมีร่องรอยแห่งสนิม ยังคงร่องรอยความติดขัด ยังเต็มไปด้วยคำถามและข้อมูลที่ยังกังวล เมื่อจะเขียนถึง “ใครสักคน” เหมือน “โซ่” ที่เพิ่งถูกหยิบมาใช้ แต่…เมื่อวันเวลาเปลี่ยนผ่าน ทุกข้อของโซ่…แม้จะยังมีร่องรอยแห่งสนิม แม้จะมีร่องรอยการถูกใช้อย่างสม่ำเสมอ แต่…ที่แปลกเป็นอย่างยิ่ง…กลับมีความรู้สึก…ทุกข้อ ทุกช่องว่าง กลับเหมือนมีใครหลายๆ คน ...

22 ปี…กับการเป็นเจ้าของคอลัมน์ “โซ่หลุด” ยอมรับโควิด-19 เป็นอีกเหตุการณ์ที่ทำให้ยากลำบากอีกครั้งหนึ่ง โดยเฉพาะการต้องเขียนเรื่องราวของ “คนมอเตอร์ไซค์” ทุกสัปดาห์ ก่อนหน้านี้…ก็ยากลำบากกับ “ตัวละคร” ที่ลดน้อยลงไปแล้ว

วัน…เวลา…หมุนผ่านไปอย่างรวดเร็ว เผลอแป๊บเดียว ล่วงสู่เดือนสุดท้ายของครึ่งปีแรก ใจหายเหมือนกัน เพราะเป็นเวลาที่เคลื่อนผ่านในห้วงเวลาแห่งวิกฤติโควิด-19 รอบสาม ที่ยังไม่มีบทสรุปที่ชัดเจนว่า จะจบลง ณ เวลาใด