มิตรภาพผ่านเว็บไซต์ 562 วังวน “คนสื่อ” ของวันนี้ แตกต่างจาก “วันวาน” เป็นวิถีการเปลี่ยนแปลง
ก้อ…เคยคิดนะ…ชีวิตที่ต้องก้าวมาเป็น “คนสื่อ” นั้น ทำให้ “รามอินทรา” อยากขอบคุณทุกก้าวย่าง ที่ทำให้เป็นความสำเร็จในวันนี้ ยิ่งในยุคที่ “สื่อสิ่งพิมพ์” ถูก “สื่อออนไลน์” กลืนจนแทบจะไม่เหลืออยู่ ทุกคนต้องปรับตัวเพื่อให้สามารถดำรงอยู่ ถามว่า…ต้องปรับตัวมั้ย? ก็ต้องนะ…เพียงแต่ยังโชคดีที่สามารถเป็นได้ทั้งสองอย่าง ยังเป็นคนสื่อทั้งสื่อสิ่งพิมพ์และสื่อออนไลน์ ยังทำหน้านี้ทั้งในหนังสือพิมพ์ยวดยาน และเว็บไซต์…รามอินทรา ที่โชคดีมากกว่านั้น ยังสามารถดำรงอยู่ได้ค่อนข้างจะมั่นคงอีกด้วย แม้อาจจะรู้สึกว่าไม่ค่อยจะเฟื่องฟูเหมือนเช่นในอดีต แต่ก็นับว่าโชคดีที่สามารถดำรงอยู่
“รามอินทรา” ทอดสายตามองพรรคพวกคนสื่อ หลายคนยังคงสบายดี แต่อีกหลายคนยังคงลำบากอยู่ ชีวิตยังต้องดิ้นรนต่อไป เจอะเจอพรรคพวกคนสื่อสิ่งพิมพ์ที่วันนี้ผันตัวเองมาเป็นนายของตัวเอง ก้อ…บอกเหมือนปลง ทำเองก็สบายใจไปอีกแบบ หามากใช้มาก หาน้อยใช้น้อย สิ้นเดือนไม่มีเพราะทุกวันนี้คือวันที่ต้องมีรายได้ แต่ไม่ต้องไปหาเงินจ่ายใคร ถือว่าโอเคที่สุดแล้วล่ะ รู้สึกได้เลยว่า เค้าก็มีความสุขนะ เป็นความสุขตามอัตภาพนั่นแหละ อย่างมากก็กินข้าวไข่เจียว เป็นอีกการเปลี่ยนแปลงของคนสื่อ ที่ต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด แค่รับผิดชอบตัวไม่ต้องรับผิดชอบใคร ชีวิตก็ไม่ต้องยุ่งยากมากนัก ก้อ…โอเคเหมือนกัน
“คนสื่อ” ยุคออนไลน์มีมากมายเป็นดอกเห็ด ทำให้อดเหลียวไปมอง “คนบริษัท” ไม่ได้ วันนี้…ก็เปลี่ยนแปลงเหมือนกันโดยเฉพาะ “คนพีอาร์” ที่รู้สึกได้เลยว่าแตกต่างกว่าในอดีต ในยุคที่ “รามอินทรา” ยังเป็นคนสื่อใหม่ๆ “คนพีอาร์” นั้น ทำงานยากกว่าคนรุ่นนี้ การเขียนข่าวที่ต้องใช้ทักษะ ต้องเข้าใจธรรมชาติของคนสื่อ แต่ละคนที่แตกต่างกัน การเขียนข่าวการส่งข่าวยุ่งยากกว่า เพราะ “คนสื่อ” สมัยนั้นไม่ใช้การ “ก็อปปี้เพรส” แบบสมัยนี้ แต่ละคนมีรูปแบบของตัวเอง ได้รับข่าวมาแต่ละครั้งต้องรีไรท์ต้องแก้ไข เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ไม่ใช่แค่รับมาแล้วส่งไปที่สำคัญ…มีเจ้านายคอยตรวจเช็คอีกด้วย
สุดท้าย…ก็เป็นวังวนของคนสื่อนั้นแหละ เปลี่ยนแปลงตามวิถี “รามอินทรา” ยังคงโชคดีที่ยังเป็น “คนสื่อดั้งเดิม” เขียนในแนวทางของตัวเอง สัปดาห์ละ 3 เรื่อง 3 สไตล์ ไม่ว่าจะเป็น “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ และ “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก น่าจะเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวนั่นแหละ ยังไงก็อยากให้เป็นกำลังใจกันต่อไปนานๆ เพราะสไตล์ “รามอินทรา” นั้นหายากขึ้นทุกวัน อย่าลืมติดตามอ่านกันนะครับ จะได้มีพลังเขียนให้อ่านกันทุกสัปดาห์
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
28 มิถุนายน 2566