รามอินทรา จอ จ่อ จ้อ
-
จอ…จ่อ…จ้อ…533 ย้อน…ความผูกพัน ระลึกถึง…วันวาน เรื่องราว…ความทรงจำ
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ปีใหม่ไทยโบกมือลา ปีใหม่จีนขยับเข้ามา ก้อ…เป็นอีกความทรงจำของ “รามอินทรา” โดยเฉพาะในวัยเด็กที่มีเป้าหมายชัดเจน รอรับแต๊ะเอียที่แม้จะไม่ได้มากมาย -
จอ…จ่อ…จ้อ…532 วังวน…คนเงินเดือน เช้าประชุม…เย็นประชุม วิถีชีวิต…ยากปฏิเสธ
ก้อ…ต้องย้ำ…เผลอแป๊บเดียวเดือนมกราคมผ่านไปเรียบร้อยแล้ว เดือนกุมภาพันธ์นี้…เดือนแห่งความรัก จะรักใครก็รักไป แต่ต้องไม่ลืมรักตัวเอง รักคนรอบข้างโดยเฉพาะ “พระในบ้าน” อย่าลืมดูแลและใส่ใจเป็นพิเศษ -
จอ…จ่อ…จ้อ…531 วิถีแห่ง…คนคุ้นเคย วิถีแห่ง..หน้าจอสี่เหลี่ยม วิถีแห่ง…ความห่างหาย
ไม่รู้เป็นเพราะอะไร? หลังปีใหม่แล้ว “รามอินทรา” เริ่มรู้สึกคิดถึง…พรรคพวกคนเคยรู้จักมากขึ้น อาจเป็นเพราะผลจากการเปลี่ยนแปลง ของโลกการสื่อสารที่ทำให้สามารถสื่อสารผ่านหน้าจอสี่เหลี่ยม -
จอ…จ่อ…จ้อ…529 เรียงร้อย…ความผูกพัน บางเวลา…ที่หายไป บางคน…ที่ยังคิดถึง
สัปดาห์ที่ผ่านมา… “รามอินทรา” ได้เจอะเจอคนที่คุ้นเคยกันจนวันหนึ่ง…ก็มีความจำเป็นต้องห่างเหินกันไป ตกใจเหมือนกัน ที่นับไปนับมาเกือบ 10 ปีแล้ว พอได้กริ๊งกร๊างคุยกันเลยได้รับรู้ว่า…วันนี้ต้องดูแลตัวเองเป็นพิเศษ -
จอ…จ่อ…จ้อ…529 วังวน…ที่เปลี่ยนไป “รามอินทรา” ก้อ…เปลี่ยนแปลง ความรู้สึก…ที่เปลี่ยนแปร
ปี 67…“รามอินทรา” ยังมองสถานการณ์ในแวดวงคนยานยนต์ไม่ออก โดยเฉพาะวิถีแห่ง “คนทำงาน” ที่เหมือนจะตัวใครตัวมันมากขึ้น ไม่ว่า “คนบริษัท” หรือ “คนสื่อ” ที่หลังเกิดวิกฤติโควิด-19 -
จอ…จ่อ…จ้อ…5278 เส้นทาง…ความสำเร็จ ตรงเวลา…ไร้ข้ออ้าง กว่า 1,000 ฉบับ คือบทพิสูจน์
“รามอินทรา” ทบทวนเรื่องราวของปีที่ผ่านมา…ยอมรับมีความโชคดีอยู่บ้าง? ที่สามรถก้าวผ่านวิกฤติโควิด-19 มาได้ ยังสามารถดำรงความเป็น “คนสื่อ” แบบไม่เดือดร้อน -
จอ…จ่อ…จ้อ…527 26 ปี…หนังสือพิมพ์ยวดยาน 11 ปี…เว็บไซต์…รามอินทรา ความรักความผูกพัน
ก้อ…น่าจะเป็นคำถามที่น่าสนใจ…ปี 67 สถานการณ์จะเป็นเยี่ยงไร? สำหรับแวดวงคนยานยนต์ กับวังวนแห่งการช่วงชิงความสำเร็จ ยิ่งมี “รถไฟฟ้า” เข้ามาเป็นอีกส่วนหนึ่งของการช่วงชิง -
จอ…จ่อ…จ้อ…526 วังวน…ความเป็น “รามอินทรา” เมื่อสถานการณ์…ปกติ จะดำรงชีวิต…เยี่ยงไร?
ไม่อยากเชื่อว่า “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ ตรงนี้เกิน 10 ปี ก้อ…เขียนทุกสัปดาห์ จนบางครั้งก็ไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไร? ทั้งๆที่ก็เป็นเรื่องใกล้ตัวนี่แหละ เขียนไปเขียนมามีตันเหมือนกัน แบบล้อไม่ออกนั่นแหละ -
จอ…จ่อ…จ้อ…525 ขอบคุณ…พรรคพวก ที่อยากเติมเต็มพลัง เหมือนกับ “รามอินทรา”
สัปดาห์ก่อน… “รามอินทรา” คุยกับพรรคพวกหลากหลายเรื่องราว รวมถึงการดำรงชีวิตที่คิดเหมือนกัน…น่าจะอยู่ยากขึ้นทุกวัน เค้าบอกว่า…วันนี้พยายามรักษาสถานภาพของตัวเองไว้ให้มั่นคงที่สุด -
จอ…จ่อ…จ้อ…524 ห้วงเวลา…แห่งปี 2566 ที่ “รามอินทรา” ยังผูกพัน กับงานเขียนหนังสือ
ไม่แก่…ก็ต้องแก่ เมื่อเวลาเดินเร็วหลือเกินที่รู้สึกได้ เพราะ “ยวดยาน” เป็นหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ ปิดเล่มกันทุกวันจันทร์และอังคาร เขียนต้นฉบับจนมึนไปหมดแล้ว ยิ่งช่วงปีใหม่ ตั้งแต่ปลายเดือนพฤศจิกายนจนถึงสิ้นเดือนธันวาคม