มิตรภาพผ่านเว็บไซต์ 573 สุดท้าย…คนยานยนต์ ยุคเปลี่ยนโลกสื่อสาร จำนวนที่หดหาย

ไม่รู้เป็นด้วยสถานการณ์ของแวดวงยานยนต์ในปี 2566 ยังไม่เป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้น โดยเฉพาะยอดขายของรถน้ำมันจากค่ายญี่ปุ่น รวมถึงยอดขายของรถปิกอัพ ที่ปกติจะเป็นรถแห่งความคึกคัก แต่…ก็ไม่ได้คึกคักอย่างที่ควรจะเป็น แม้ว่าจะมีรถไฟฟ้าจากประเทศจีนและยุโรป มาช่วยพยุงยอดขายก็ตาม ด้วยเหตุผลยังไม่สามารถบอกได้ว่า ความคึกคักนั้นจะคงอยู่ได้นานเพียงใด ยิ่งปีหน้า…จะมีรถไฟฟ้าจากประเทศจีน เข้ามาเติมความคึกคักอีกถึง 4 ค่าย และมีความห่วงกันว่า…การเข้ามานั้น จะชัดเจนในการดำรงอยู่จริงจังหรือไม่? เพราะดูรายละเอียดแล้ว ยังแตกต่างจาก 4 ค่ายแรกที่ชัดเจนและมีแบบแผนมากกว่า
“รามอินทรา” เรียงร้อย “คนทำงาน” ในแวดวงคนยานยนต์ อยากรู้จะเหลือคนที่เคยรู้จักมากน้อยเพียงใด นับแล้วนับอีก…สุดท้ายคำตอบแทบไม่เหลือคนให้รู้จักเลย โดยเฉพาะ…คนที่รู้จักกันในสมัยที่ “สื่อสิ่งพิมพ์” ยังรุ่งเรือง เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงเป็น “สื่อดิจิทัล” ผนวกกับการเกิดวิกฤติโควิด-19 ส่งผลเป็นอย่างยิ่งต่อการดำรงอยู่ ยิ่งในส่วนของ “คนพีอาร์” ถ้าไม่ได้เป็น “คนดั้งเดิม” เป็นคนรุ่นใหม่ก็บอกได้เลยว่า…เหลืออยู่น้อยจริงๆ หรือบางคนพีอาร์ที่วันนี้เข้ามามีบทบาท ก็ไม่ได้สนิทเหมือนเมื่อวันวาน อาจเป็นเพราะ “คนสื่อ” เองก็เจอะเจอวิกฤติ “สื่อสิ่งพิมพ์” ถูก “สื่อดิจิทัล” เข้ามาแทนที่ การเจอะเจอการสื่อสาร เลยกลายเป็น…ต่างคนต่างอยู่
จำได้ว่า…วันวานนั้น “คนสื่อ” กับ “คนยานยนต์” มีความผูกพันกันเยอะมาก จำนวนคนสื่อก็ไม่เจอะเจอมากมายเหมือนวันนี้ ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร รวมถึงงบของคนยานยนต์ก็ค่อนข้างจำกัด กลายเป็นเรื่องสวนทางโดยอัตโนมัติ “รามอินทรา” คุยกับพรรคพวกคนบริษัทนี่แหละ ยอมรับตรงๆเลยว่า งบวันนี้แตกต่างจากวันวาน ยิ่งการที่ “คนบริหาร” ไม่ใช่คนไทย ยิ่งไม่เข้าใจในธรรมชาติของ “คนสื่อ” ไม่เข้าใจวิถีของการพีอาร์ จนเมินเฉยต่องบดูแลคนสื่อ งบที่น้อยลงสวนทางกับคนสื่อที่เยอะขึ้น คิดมุมไหนก็เข้าใจได้เลยว่า ยังไงก็ไม่เพียงพอ หรือถ้าจะจัดสรรแบบดูแลให้ทั่วถึง จำนวนก็จะเหลือน้อยนิด จัดสรรกันไปตามหน้าสื่อ สนิทหรือไม่สนิท
วันเปลี่ยนเวลาผ่าน… “รามอินทรา” ยอมรับ “คนยานยนต์” นั้น หดหายไปที่เหลือก็น้อยลง แต่ชีวิตยังไงก็ยังต้องดำรงอยู่ แต่คงต้องอยู่แบบพอเพียงนั่นแหละ ที่สำคัญ…ยังคงโชคดีที่ยังมีงานเขียน สัปดาห์ละ 3 เรื่อง 3 สไตล์ ไม่ว่าจะเป็น “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ และ “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก ก้อ…เป็นสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวแตกต่างและเป็นตัวเอง ยังไงก็อยากให้ติดตามอ่านกันนะครับ เพราะเชื่อว่าน่าจะมีที่ชอบบ้างนะ สำคัญก็คือ เป็นกำลังใจให้ “รามอินทรา” ได้มีพลังเพื่อจะเขียนหนังสือให้อ่านกันต่อไป อย่าลืมติดตามกันนะครับ
ขอบคุณและรักทุกคนนะครับ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
13 กันยายน 2566