โซ่หลุด ฉบับ 1,041 โลกแห่งการเปลี่ยนแปลง ความแตกต่าง…ที่ชัดเจน ของวันนี้กับวันวาน

ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น… “โซ่หลุด” ย้อนวันวาน คิดถึงค่ายรถจักรยานยนต์คาวาซากิขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย อาจเป็นเพราะวันนี้…ข่าวคราวของ “คาวาซากิ” นั้น แทบจะเลือนหายไปจากแวดวง หรือเป็นเพราะ…วันวานยังมี “คนบริหาร” ที่เป็นคนไทยมีบทบาทเยอะกว่าวันนี้ ข่าวคราวทั้งตัวผลิตภัณฑ์ คนบริหาร รวมถึงการมีบทบาทกับแวดวงมอเตอร์สปอร์ต โดยเฉพาะ…ในยุคของ 2 พี่น้อง มโนมัยพิบูลย์ ทั้ง ชาญชัย และ ปิติ ล้วนมีข่าวคราวให้ได้เขียนถึงอยู่ตลอดเวลา หรือแม้แต่ยุคของ ณัฐวุฒิ เจริญสุขวัฒนะ ที่สร้างชื่อเสียงให้กับคาวาซากิ ก่อนจะพลิกบทบาทมาเป็นนักแข่งรถยนต์ และประสบความสำเร็จด้วยเช่นกัน ยุคนั้นคนพีอาร์คือ สุชาติ เลขวรรณวิเศษ
วันเปลี่ยนเวลาผ่าน… “คาวาซากิ” เปลี่ยนแปลงไป เมื่อมุ่งไปในเส้นทางการส่งออกและประสบความสำเร็จเช่นทุกวันนี้ สิ่งที่น่าเสียดาย “คาวาซากิ” กับทิศทางในประเทศไทยไม่เหมือนเดิม “โซ่หลุด” ยอมรับว่า…แทบไม่รู้จัก “คนคาวาซากิ” แทบไม่เคยแวะเวียนไปที่ออฟฟิศ และลืมไปด้วยว่า…วันนี้ยังอยู่ริมถนนพระราม 9 เหมือนเดิมหรือไม่? เพราะแทบไม่มีข่าวของคาวาซากิให้ได้รับรู้บ้างเลย? ก้อ…ไม่รู้เป็นเพราะความบกพร่องของ “โซ่หลุด” เองหรือไม่? ที่ไม่ได้ติดตามข่าวคราวของคาวาซากิ ทั้งๆ ที่ยังมีรถจักรยานยนต์คาวาซากิ อยู่ในประเทศไทย หรือในงานบางกอก มอเตอร์โชว์ ก็ยังมี “คาวาซากิ” ร่วมงานด้วย เพียงแต่…ความคึกคักแตกต่างเป็นอย่างยิ่งจากวันวาน
“โซ่หลุด” เข้าใจว่า…นี่คงเป็นทิศทางของรถจักรยานยนต์คาวาซากิ ที่แตกต่างกันระหว่างการบริหารของคนไทยกับคนญี่ปุ่น เป็นวิถีแห่งแนวคิดที่มีผลสรุปคือความสำเร็จตามเป้าหมายที่วางไว้ และเป็นอีกเหตุผลของข่าวคราวที่เงียบหายไปอีกด้วย เพราะยอดการส่งออกของรถจักรยานยนต์คาวาซากิ น่าจะเป็นการตอบโจทย์ของเป้าหมาย มากกว่าการคาดหวังในประเทศไทย ก้อ…เป็นอีกการเปลี่ยนแปลงที่น่าจะแตกต่างจากการเปลี่ยนแปลงของค่ายซูซูกิ เพราะเป้าหมายที่แตกต่างกัน ชัดเจนยิ่งจากตัวเลขของทั้งสองค่าย ก้อ…เป็นอีกมูลเหตุของความคึกคักที่หายไปของแวดวงรถจักรยานยนต์
ก้อ…ไม่รู้ว่าอนาคตของแวดวงรถจักรยานยนต์เมืองไทยในยุคที่คนบริหารไม่ใช่คนไทยนั้น จะเปลี่ยนแปลงไปอีกมากน้อยแค่ไหน? สิ่งที่น่าเป็นห่วง เป็นความคึกคักของค่ายที่เหลืออีก 2 ค่าย “โซ่หลุด” รับรู้ถึงความคึกคักที่เปลี่ยนไป ไม่รู้ว่าจะเหลือความคึกคักอีกนานแค่ไหน? ก้อ…เป็นวิถีแห่งการดำเนินธุรกิจ ที่วันนี้กับวันวาน แตกต่างกันไปอย่างสิ้นเชิง อยู่แค่ว่า…นับจากนี้ไปจะเหลือร่องรอยให้ได้สัมผัสกันนานเพียงใด เพราะแทบไม่เห็นรายชื่อคนบริหารที่เป็นคนไทยมากขึ้น มีแต่ลดลงเป็นลำดับ โดยเฉพาะในค่ายไทยฮอนด้า ชัดเจนที่สุด
วันเปลี่ยนเวลาผ่าน เป็นอนิจจังจริงๆ