โซ่หลุด ฉบับ 1,065 ขอบคุณ… “หนุ่มพูห์” ขอบคุณ… “คนพีอาร์” แห่ง… “ไทยยามาฮ่า”
ล่วงเข้าสู่ปี 67…เผลอแป๊บเดียว ผ่านไป 1 เดือนแล้ว สำรวจแวดวงคนมอเตอร์ไซค์ บอกได้เต็มปากเต็มคำ ค่อนข้างเงียบเหงาเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะ…ในวังวนแห่งบรรยากาศแฮปปี้นิวเยียร์ “คนมอเตอร์ไซค์” แตกต่างเป็นอย่างยิ่งจาก “คนรถยนต์” เขียนแบบไม่เอาใจกัน “โซ่หลุด” เจอะเจออยู่เพียงค่ายเดียว เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา “คนไทยยามาฮ่า” ยกพลมาเฮฮากัน นำทีมโดย “หนุ่มพูห์” จิรภัทร สายเพชร “เบียร์” อัญชลี ศรีพิทักษ์ “ตู๊นตูน” ปิยะพงษ์ หวังใจสุข “บอย” ไพบูลย์ อัตตสัมมากุล และ “พีท” พิษณุศักดิ์ ทรงสัตย์ ไม่รู้เป็นเพราะ…เหลือคนที่คุ้นเคยน้อยลงหรือเปล่า? วันนี้…เลยได้คุยกันแบบเสียงดังคับห้อง โดยเฉพาะ “หนุ่มพูห์” ที่คุยเสียงดังเป็นพิเศษ เหมือนชีวิตติดประชุมมาโดยตลอด พอได้เจอคนที่ใช่ คุยกันถูกคอแบบ “โซ่หลุด” แทบจะลืมนัดคิวต่อไป
ไหนๆ ก็เขียนแซว “หนุ่มพูห์” แล้ว อดย้อนเส้นทางที่รู้จักแต่ไม่ค่อยคุ้นเคย อาจเป็นเพราะไม่ได้อยู่ในสายคนพีอาร์ เป็นประเภท “คนเลียบค่าย” อยู่ในกลุ่มที่เห็นหน้ากันเป็นประจำ เพราะ “โซ่หลุด” แวะเวียนไปที่ “ไทยยามาฮ่า” กม.21 บางนา-ตราด เป็นประจำ น่าจะทุกสัปดาห์แหละ ยังคิดถึงบรรยากาศร้านกาแฟโรงอาหารที่มีคนคึกคักมาก จนรู้สึกชอบบรรยากาศของโรงงาน และตั้งใจว่า…จะหาเวลาย้อนกลับไปทบทวนความหลังกันสักครั้ง กลัวอย่างเดียว…ทุกคนจะติดประชุมจนไม่มีเวลามานั่งกินข้าวกันแบบไร้กังวล ย้อนกลับมาที่ “หนุ่มพูห์” วันนั้น…น่าจะเป็นวันที่เรียกคืนวันเก่าๆ ที่เคยเป็น “คนเลียบค่าย” มาอยู่ในวังวนคนคุ้นเคย คุยกันแบบลืมเวลาและสนุกสนานมาก ก้อ…ขอบคุณ ที่ยังคงระลึกถึงกัน และแวะเวียนมาแฮปปี้นิวเยียร์แบบไม่มีข้ออ้าง หวังว่า…จากนี้ไป คงได้คุยได้เจอกันมากขึ้น
“โซ่หลุด” เข้าใจความรู้สึกที่อยากเขียนถึง…เพราะวังวนการเจอะเจอเยี่ยงนี้ ไม่ค่อยได้เกิดขึ้นในยุคที่วังวน “คนบริษัท” เปลี่ยนแปลงไป โดยเฉพาะ “คนพีอาร์” ที่เหลือให้คุ้นเคยน้อยถึงน้อยมาก ถ้าเขียนแบบไม่อวยกัน “ไทยยามาฮ่า” น่าจะเป็นค่ายเดียวที่คุยกันเยอะสุด รวมถึง “คนบริหาร” ที่คุ้นเคยอีกด้วย บรรยากาศการเจอกับการคุยกันแบบไร้ลิมิต ไม่ได้เกิดขึ้นมานานแล้ว ยิ่งวันนั้น… “โซ่หลุด” คุ้นเคยกับทุกคน สามารถกระเซ้าเย้าแหย่ได้แบบไม่ต้องเกรงใจกัน เพราะเข้าใจกัน ทุกคนล้วนเป็นคนคุ้นเคย ไม่เว้นแม้แต่ “หนุ่มพูห์” ที่ปกติชอบคุมเชิง ยังเกิดอาการเผลอหลุด เป็นอีกบรรยากาศที่อยากให้เกิดขึ้นบ่อยๆ ด้วยระยะหลังไม่ได้เจอะเจอมานานถึงนานมากๆ
ถือโอกาสขอบคุณ ที่มาเติมเต็มความรู้สึกเหล่าคนคุ้นเคย ทำให้ “โซ่หลุด” ยังมีห้วงเวลาที่ควรจดจำ ขอบคุณ “หนุ่มพูห์” และ “คนยามาฮ่า” ที่แวะเวียนมาย้อนบรรยากาศความทรงจำ สัญญา…จะรีบหาเวลาไปกินข้าวโรงอาหาร เพื่อย้อนคิดถึงวันเก่าๆ และรสชาติของอาหารบ้านๆ แต่คุ้นลิ้นเป็นอย่างยิ่ง อีกไม่นานจะไปเยือนย้อนความทรงจำ รอต้อนรับได้เลยนะ “หนุ่มพูห์”
ด้วยรักและผูกพันเป็นอย่างยิ่ง