มิตรภาพผ่านเว็บไซต์ 590 ความผูกพัน…ที่ห่างเหิน ความเปลี่ยนแปลง…ของการสื่อสาร วันนี้ไม่เหมือนวันวาน

หมดเวลาสวัสดีปีใหม่แล้ว…น่าจะเข้าสู่วังวนแห่งการค้นหาความสำเร็จ โดยเฉพาะ “คนทำงาน” เหมือนรีเซ็ตกันด้วยการตั้งต้นที่เหมือนๆกัน เจอะเจอวิกฤติมากว่า 4 ปี…สิ่งสำคัญปี67 ยังไม่มีใครสามารถคาดเดาอะไรได้ แม้ว่าในแวดวงคนยานยนต์ จะยังพอเห็นแววความคึกคัก จากงานเมื่อปลายปีที่ผ่านมา แต่ก็ยังไม่สามารถยืนยันได้เต็มร้อยว่า…ตัวเลขนั้น จะสามารถติดตามได้จริงๆหรือไม่? แต่อย่างน้อยก็ยังพอเป็นความหวังได้บ้าง? ด้วยประการฉะนี้…แต่ละค่ายยานยนต์ก็คงต้องติดตามค้นหาตัวเลขยอดจองให้ได้มากที่สุด “รามอินทรา” เอาใจช่วยให้ทุกค่ายประสบความสำเร็จ เพราะอย่างน้อยก็น่าจะส่งผลมาถึง “คนสื่อ” บ้างไม่มากก็น้อย
สำหรับ “คนทำงาน” ก้อ…ยังไม่รู้ว่าปี 67 จะมีการเปลี่ยนแปลงมากน้อยเพียงใด? เพราะห้วงเวลาที่ผ่านมา…ก็เงียบหายไปเยอะพอสมควรคนคุ้นเคยที่ยังเป็นคนทำงานนั้น วันนี้แตกต่างเป็นอย่างยิ่งจากวันวานบ้างก็เกษียณบ้างก็เปลี่ยนหน้าที่ แล้วก็ไม่สามารถสื่อสารกันได้ หวังว่าปี 67…จะยังคงอยู่กันครบหน้าหรือถ้ามีอะไร? ก็ยังอยากให้สื่อสารหากันบ้าง จะได้รับรู้สารทุกข์สุกดิบ และสามารถเขียนถึงกันได้บ้าง เข้าใจนะ…โลกของสื่อสารวันนี้แตกต่างเป็นอย่างยิ่งจากวันวาน รวมถึงเส้นทางของคนบริษัทนั้น เมื่อเปลี่ยนหน้าที่ความรับผิดชอบ ก็มักจะไม่ยอมล้ำเส้นของคนมีหน้าที่สื่อสาร แต่…ก็สื่อสารเป็นการส่วนตัวก็ได้ อยู่แค่ว่า…อยากจะสื่อสารหากันหรือไม่? เท่านั้นแหละ เพราะที่ผ่านมา ส่วนมากหายแล้วหายเลย นานวันเข้าก็กลายเป็นเหมือนคนไม่รู้จักไปซะยังงั้น
ก้อ…เขียนด้วยความรักความผูกพันที่เคยมีต่อกัน ยอมรับว่า…วันนี้คงยากจะได้เห็นบรรยากาศเดิมๆ ในยุคที่ “สื่อสิ่งพิมพ์” ยังรุ่งเรืองเมื่อ “คนสื่อ” เปลี่ยนไป ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ล้วนแล้วแต่เป็นเจ้าของกันทั้งสิ้น เลยทำให้วิถีคนทำงานเปลี่ยนไปด้วย คงยากที่จะทำให้ใครสามารถมาคอนโทรลใคร อยู่ที่วิถีแต่ละคนทำเยี่ยงไรก็ได้เพื่อให้สามารถดำรงอยู่ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องง่ายดายนัก ยิ่งยุคนี้ “คนบริษัท” ก็เปลี่ยนไป ค่ายใหญ่ๆก็ใช่ว่าจะมีงบมาดูแลแบบเยอะแยะที่เคยให้เยอะก็เหลือน้อย ที่เคยให้น้อยก็ไม่เหลือเลย แถมรถไฟฟ้าที่เกิดขึ้นมากมาย ก็ไม่มีงบมาสนับสนุน ถามเรื่องข่าวละก็โอเค แต่ถ้าถามเรื่องงาน ตอบแทนได้เลยว่า…โอเค แล้วยังงี้ “คนสื่อ” ก็คงจะอยู่ยากแล้วล่ะ
วังวนคนสื่อกับวังวนคนยานยนต์ จึงไม่ค่อยมีความผูกพัน เช่นในอดีต “รามอินทรา” ยังโชคดีที่ยังมีพื้นที่ไว้สำหรับเขียนถึงคนบริษัท 3 เรื่อง 3 สไตล์ ไม่ว่าจะเป็น “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ และ “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก ที่เป็นเอกลักษณ์ ชัดเจนที่แตกต่างและไม่เหมือนใคร แต่ก็เป็นเหมือนสะพานเชื่อมให้ทุกคนได้ติดตามและคิดถึงกันแบบรักไม่เคยเปลี่ยนไป
ติดตามอ่านกันเยอะๆนะครับ
ขอบคุณจริงๆครับ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
10 มกราคม 2567