ยังเป็นความกังวลของ “คนสื่อ” สายยานยนต์ กับอนาคตของการดำรงอยู่ เมื่อสถานการณ์ของปีนี้…แต่ละค่ายยานยนต์ยังคงตกอยู่ในวังวนแห่งความยากลำบาก ยอดขายไม่ได้เป็นไปอย่างที่ตั้งเป้าเอาไว้ แม้ว่าจะมีความคึกคักแห่งรถไฟฟ้า มาสร้างกระแส ก้อ…เหมือนเป็นแค่การโหมโรง เมื่อแต่ละค่ายแทบไม่มีงบตกมาถึง “คนสื่อ” เพราะถ้าไม่อวยกันจนเกินไป  “ยอดขายรถไฟฟ้า” ยังเป็นเพียงจุดเริ่มต้นแค่ 10 เปอร์เซ็นต์ของยอดรวม คงไม่สามารถกระตุกต่อมความคึกคักได้ เหมือนเช่นรถน้ำมัน สิ่งที่น่าสนใจเวลาที่เหลืออีก 2 เดือน จะสามารถเก็บเกี่ยวยอดจองได้มากน้อยแค่ไหน? โดยมีงานรถยนต์รออยู่ในเดือนธันวาคม

ส่วนวังวนคนสื่อ ที่วันนี้เข็มทิศนี้ไปที่สื่อออนไลน์กันแทบทั้งหมด คำถามก็คือ…จำนวนที่มากมายในวันนี้ เมื่อถึงวันพรุ่งนี้นั้น จะสามารถคงเหลืออยู่ได้มากน้อยเพียงใด เมื่อเม็ดเงินที่มีอยู่จากทุกค่ายยานยนต์นั้น ก็ไม่ได้มากมายจนเหลือพอที่จะแบ่งปันกันได้ทั่วหน้า หรือถ้าจะให้เฉลี่ยกันไป คำถามก็คือจะเพียงพอต่อการดำรงอยู่หรือไม่? หรือได้แค่ประคองตัวเองไปวันๆ ยังไม่มีใครสามารถตอบคำถามได้ แล้วจะสามารถอยู่ได้นานแค่ไหน? เพราะปีหน้า…สถานการณ์แวดวงยานยนต์ ยังไม่มีใครสามารถคาดเดาได้เลยว่าจะโอเคขึ้นกว่าปีนี้หรือไม่? เพราะเท่าที่วิเคราะห์…อาการยังน่าเป็นห่วง

และที่น่าเป็นห่วง…วันนี้ “รามอินทรา” รู้สึกได้ชัดเจนว่า มิตรภาพผ่านเว็บไซต์นั้น แทบไม่เหลือ “คนบริษัท” ให้ได้คิดถึงกัน ไม่เกษียณก็ห่างหายจากวงการไปเลย รวมถึงการติดต่อสื่อสารที่ยากลำบากขึ้น เคยนั่งเรียงร้อย…คนเคยรู้จัก วันนี้ติดต่อกันไม่ได้เยอะถึงเยอะมาก อย่างที่เคยเขียนไว้ หลายคนหลังจากยุติบทบาท “คนบริษัท” ก็ไม่เคยติดต่อกันเลย หรือติดต่อก็เป็นเพียงระยะแรกๆเท่านั้น สุดท้ายก็ต้องทำใจยอมรับ ปล่อยให้เวลาผ่านไป เหลือไว้แต่ความทรงจำดีๆ เหลือไว้แต่ความคิดถึง ทั้งๆที่ “รามอินทรา” พยายามติดต่อในทุกเส้นทาง แต่ก็ไม่รู้ว่า…เป็นเพราะเหตุผลใดถึงไม่ยอมสื่อสารด้วย ทั้งๆที่เคยผูกพันกันมานาน

วันนี้… “รามอินทรา” จึงดำรงความเป็น “คนสื่อ” ดั้งเดิมจริงๆ ที่ยังคงทำหน้าที่อยู่ที่เดิม ยังคงมีงานเขียนหนังสือให้อ่านกัน สัปดาห์ละ 3 เรื่อง 3 สไตล์ ไม่ว่าจะเป็น “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ และ “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก ถ้ายังคิดถึงกันยังคงรักกัน อยากให้ติดต่ออ่านกันต่อไป อย่าปล่อยมือกันโดยเด็ดขาดหรือใครที่ยังพอมีเวลาก็กริ๊งกร๊างมาคุยกันบ้าง จะอยู่ในหรือนอกวงการ อย่าลืม…ยังคงความเป็นเพื่อนที่ “รามอินทรา” ยังจดจำได้ทุกคน

รักและคิดถึงและจดจำได้เสมอ

มากกว่าขอบคุณ

“รามอินทรา”

บ้านชินเขต

25 ตุลาคม 2566