มิตรภาพผ่านเว็บไซต์ 554 อยากรู้…อีกนานเท่าไหร่? จะสามารถดำรงชีวิต ที่ไร้โควิด-19
และแล้ว…ปี 2566 ก้อ…ผ่านไปอย่างรวดเร็ว 4 เดือน กับคำถาม…สุดท้ายแล้วโควิด-19 โบยบินผ่านไปจริงๆหรือไม่? เมื่อวันนี้ยังมีคนติดโควิด-19 ซึ่งไม่รู้ว่า…มีกี่สายพันธุ์ สิ่งที่น่ากลัวไม่ใช่โควิด-19 แต่…เป็นความประมาทของคนนี่แหละ ยิ่งหลังสงกรานต์ยิ่งเห็นชัดเจน คนไม่ใส่หน้ากากไม่พกเจลกันมากขึ้น แถมที่เพิ่มขึ้นกลายเป็นคนสูบบุหรี่ ที่ยืนสูบแบบไม่เกรงกลัวอะไร? ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้…การยืนสูบบุหรี่ในที่สาธารณะถือเป็นเรื่องที่ผิดกฎหมาย แต่…ก็ไม่เห็นมีใครสนใจ ยิ่งประเภทสูบบุหรี่ไปขี่รถจักรยานยนต์ไป ไม่รู้ว่า…ยังมีความเป็นคนอยู่หรือไม่? เป็นคนเห็นแก่ตัวที่สุด ไม่สนใจว่าใครจะเดือดร้อน เพราะอยากสูบบุหรี่ใครจะทำไม?
เมื่อมีคนเห็นแก่ตัวเพิ่มขึ้น แล้วไม่มีใครมาจัดการ ก้อ…คงต้องพึ่งพาตัวเองด้วยการระมัดระวังตัวเอง ดูแลตัวเอง อย่าประมาท ยังไงก็ต้องพกหน้ากาก พกเจล และล้างมือให้สะอาดอยู่ตลอดเวลา และถ้าไม่จำเป็นให้หลีกเลี่ยงการอยู่ในคนหมู่มาก โดยเฉพาะ..คนที่ไม่ระมัดระวังตัวเอง ไม่สวมหน้ากาก หลีกเลี่ยงให้ไกลๆ โดยเด็ดขาด เมื่อวันนี้…โควิด-19 ยังไม่สะเด็ดน้ำจริงๆ แถมยังไม่รู้อีกด้วยว่า สุดท้ายแล้วยังมีสายพันธุ์ใหม่ๆอะไรบ้าง? แล้วอาการที่เกิดเป็นเยี่ยงไร? ต้องเรียนรู้เรื่องเหล่านี้ด้วย เพราะข่าวว่า…สายพันธุ์ใหม่อาการที่ติดไม่เหมือนเดิม
คุยกับพรรคพวกเรื่องโควิด-19 นอกจากน่ากลัวแล้ว ยังมีเรื่องดีๆ ให้ได้จดจำกันอีกด้วย กว่า 3 ปีที่เจอะเจอ ยอมรับเลยว่า ตัวเองเปลี่ยนแปลงไปเยอะเหมือนกัน โดยเฉพาะชีวิตการดำรงอยู่ ไม่ค่อยดิ้นรน อะไรมากนัก เคยอยากไปโน่นมานี่ก็รู้สึกเฉยๆ เคยเป็นคนติดชอปก็แทบไม่เคยชอป เสื้อผ้า รองเท้า แทบไม่เคยซื้อเลย แถมยังกินง่ายและอยู่ง่ายมากขึ้น ซื้อเช้ากินได้ถึงเย็น สามารถใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย ไม่ค่อยออกไปโน่นมานี่ ก้อ…ยังไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะยังคงใช้ชีวิตได้เหมือนวันนี้อีกหรือไม่? แต่ที่แน่ๆ ยังคงไม่กินข้าวเที่ยงเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือตังค์เหลือเยอะมากขึ้น แหม่…กินน้อยใช้น้อย ไม่เหลือเยอะได้ยังไง?
อีกเรื่องที่รู้สึกเหมือนกันว่าเปลี่ยนไป เป็นคนรู้จักที่วันนี้ก็เปลี่ยนไป หลายคนที่เคยสนิทที่เคยรู้จัก ก้อ…หดหายไปหลายคน คงเป็นเรื่องของกาลเวลา และสถานการณ์ของโควิด-19 ด้วยแหละ ใครจะคิดว่า…อยู่ๆก็มีโควิด-19 แล้วร้ายแรงและมีคนติดคนตายมากมาย เป็นโรคภัยที่ไม่เคยมีใครคาดคิด ทำเอาคนทั้งโลกเดือดร้อนกันไปหมด วันนี้…ยังไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้ว…อะไร…อะไร? จะกลับคืนสู่สถานการณ์เดิมซะที ชีวิตจะได้ดำรงอยู่แบบไม่ต้องระมัดระวังตัว สามารถไปไหนมาไหนได้แบบไม่ต้องพกหน้ากากพกเจล ไม่ต้องอยู่เฝ้าบ้าน
สุดท้ายชีวิตยังคงต้องดำรงอยู่ต่อไป จะมีโควิด-19 หรือไม่มี ยังไงก็ต้องดูแลตัวเองให้ดีที่สุด ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง ไม่ประมาทดูแลตัวเองและคนรอบข้าง เน้นความปลอดภัยอยู่เสมอ โอเคที่สุดแล้วล่ะ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
3 พฤษภาคม 2566