จอ…จ่อ…จ้อ…441 24 ปี…ของ “ยวดยาน” บอกเต็มปากเต็มคำ ความสำเร็จ…ที่ภูมิใจสุดๆ

24 มิถุนายน 65… “รามอินทรา” และ “ทีมงาน” ตั้งเป้าหมายจะจัดงานก้าวสู่ปีที่ 24 ของหนังสือพิมพ์ยวดยาน ถ้านับครั้งที่จัดงานปีนี้น่าจะครบรอบพอดี ถ้าไม่ถูกเว้นว่างเพราะโควิด-19 ไปครั้งหนึ่งเมื่อปีที่ผ่านมา ก้อ…หวังว่าปีนี้…อะไร…อะไร…น่าจะโอเคขึ้นอยากให้ “เปิดหน้ากาก มากินข้าวกัน” มาเจอะเจอกัน มาคุยกันให้กำลังใจกัน เพราะเจอวิกฤติโควิด-19 ไปกว่า 2 ปี ทำเอาสะบักสะบอมไปตามๆกัน อยากให้มากันเผลอๆนะครับ
“รามอินทรา” ย้อนเส้นทาง “ยวดยาน” ก้อ…ยอมรับทุกครั้งที่เขียนถึง ไม่คิดไม่หวังจะสามารถรักษา “เสาหลัก” แห่งสื่อสิ่งพิมพ์ ไว้ได้นานขนาดนี้ โดยเฉพาะในช่วงแรกที่ยากลำบากเป็นอย่างยิ่ง แต่…ที่จำได้ สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้น คือความท้อถอย เหนื่อยมั้ย ไม่ต้องถาม ด้วยเพราะช่วงนั้น “กรังด์ปรีซ์กรุ๊ป” มี “สื่อสิ่งพิมพ์” ค่อนข้างแข็งแรง และเป็นเบอร์ 1 อยู่เยอะแยะไปหมด การเป็น “น้องเล็ก” แล้วจะทำให้ประสบความสำเร็จนั้นเป็นเรื่องยากเย็นยิ่งนัก สุดท้าย…ความมุ่งมั่นความเชื่อมั่นจาก “เจ้านาย” ดร.ปราจิน เอี่ยมลำเนา นั่นแหละ คือประเด็นสำคัญของความสำเร็จอย่างแท้จริง
จำได้ว่า…เคยบอกกับ “เพื่อนร่วมงาน” คนหนึ่งว่า “ยวดยาน” นั้น เริ่มต้นจากศูนย์ “เจ้านาย” ให้แค่พื้นที่ทำมาหากิน ต้องแผ้วทางปรับพื้นที่เอาเอง อาจต้องใช้เวลาบ้าง? ต้องอดทน…บางคนก็เชื่อ แต่บางคนก็ไม่เชื่อ วันนี้…เหลือบตามอง “คนที่ร่วมเหนื่อยยาก” มาตั้งแต่ต้นจริงๆไม่เหลือเลย อย่างมากก็มาตอน “เริ่มสบายบ้างแล้ว” แน่นอนสิ่งที่สัมผัสจึงไม่ใช่ความเหนื่อยยาก เฉกเช่นที่ “รามอินทรา” สัมผัส
อย่าถามว่า…เหนื่อยสุดๆ คืออะไร? ก้อ…แค่ขับรถกลับบ้าน แล้วนอนไม่หลับ หรือตื่นขึ้นมาแล้ว วันนี้…ไม่รู้จะไปหาใคร เหมือนมืดไปหมด บางครั้งคิดมากจนอยากร้องไห้ ก้อ…แค่ซึมๆ สุดท้ายก็ต้องสู้ต่อไป ด้วยเหตุนี้… 24 ปีของ “ยวดยาน” ทำให้ “รามอินทรา” รู้สึกภาคภูมิใจ รู้สึกในแต่ละวันแทบจะมีแค่ “ยวดยาน” อยากเข้าที่ทำงาน อยากนั่งเขียนหนังสือ ทั้งๆที่เบื่อสุดๆ แต่เหมือนเป็นหน้าที่เป็นชีวิต เป็นความสำเร็จ ที่กล้าบอกใครได้อย่างเต็มปากและเต็มคำ เพราะทำมากับมือจริงๆ
วันนี้… 24 ปีแล้ว อยากขอบคุณเจ้านาย ขอบคุณทุกคนที่เป็นส่วนผสมของความสำเร็จ ทำให้ “รามอินทรา” มีวันนี้ วันที่เลือดเนื้อและหัวใจมีแค่ต่ “ยวดยาน” และความสำเร็จอีกมากมาย จะหยิบมาเขียนเป็น จอ…จ่อ…จ้อ ให้อ่านกันแบบอยากเขียนยาวๆกว่า แต่ไม่กล้า ไม่กล้าจริงๆ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
4 พฤษภาคม 2565