จอ…จ่อ…จ้อ…537 เส้นทางที่ก้าวเดิน เส้นทางความผูกพัน เส้นทางของยวดยาน
นับจากนี้… “รามอินทรา” และทีมงานยวดยาน น่าจะอยู่ในวังวนแห่งการปิดต้นฉบับ ทั้งหนังสือพิมพ์ยวดยานและสูจิบัตรมอเตอร์โชว์ ที่จะต้องปิดกันล่วงหน้ายาวๆไปจนกว่าจะเจอวันสงกรานต์นั่นแหละ ถึงจะเข้าสู่วังวนปกติ ปิดต้นฉบับกันทุกวันจันทร์-อังคาร ซึ่งก็เป็นวิธีปกติของการทำงาน โดยในระยะหลัง “รามอินทรษ” แทบไม่ได้เป็นคนกำหนดตารางการปิด ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของ “ปิ๋ว…ปิ๋ว” วรางคณา รัตนพันธ์ ที่รู้เรื่องเวลาเป็นอย่างดี ก้อ…ไม่มีปัญหาอะไร ถือเป็นเรื่องปกติที่ทำให้หนังสือพิมพ์ยวดยานนั้น สามารถวางตลาดได้แบบสม่ำเสมอ วันนี้… “ยวดยาน” เป็นฉบับที่ 1069 แล้ว ก็ยังสามารถวางตารางได้แบบตรงเวลา ไม่ผิดพลาดเลย
ยอมรับไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เป็นความรับผิดชอบร่วมกันของทีมงาน ที่ต้องรู้จักหน้าที่ของตัวเอง ไม่เช่นนั้น…คงยากจะมีปีที่ 26 หลังจากนี้ไปพอจบงานแบบยาวๆ ได้พักผ่อนสักเดือนนึง ก็น่าจะได้เวลาเตรียมตัวเตรียมงานครบรอบ ประมาณเดือนมิถุนายน จะเป็นวันไหนคงต้องคุยกันก่อน แล้วค่อยจองโรงแรม คงเป็นที่เก่าเวลาเดิม โรงแรมมิราเคิลนั่นแหละ สะดวกและคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี มีอะไรก็คุยกับเจ้าหน้าที่โรงแรมแบบกันเอง เป็นอีกเหตุผล…ที่ทำให้ “รามอินทรา” ยังอยากใช้บริการ ที่เขียนถึงในวันนี้…เป็นเพราะวันเปลี่ยนเวลาผ่าน รวดเร็วจริงๆ เผลอแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ถึงเวลาแล้ว ก้อ…เป็นปกติที่จะเตรียมงานกันแต่เนิ่นๆ ถ้าจำไม่ผิด “ทีมงาน” เตรียมทุกอย่างจบก่อนถึงเวลาเป็นเดือนเลยล่ะ
เขียนเล่าเรื่องแบบเรื่อยๆมาเรียงๆ ที่เป็นวิถีแห่งการทำงานของ “รามอินทรา” ที่มักจะถูกถามเสมอว่า…ทำอย่างไรให้สามารถดำรงอยู่ได้อย่างมั่นคง ก็เป็นเรื่องที่อยากบอก…เหนือความคาดหมายเหมือนกัน เพราะเส้นทางที่ก้าวเดินมานั้น ไม่ง่ายเลยเจอะเจอหลากหลายเรื่องราว แต่ก็มัดรวมเป็นความสำเร็จได้ในวันนี้ทุกครั้งที่ย้อนกลับไปมอง ยอมรับเลยว่า…ขอบคุณตัวเองที่อดทนฟันฝ่าทุกปัญหา โดยเฉพาะในช่วงแรกๆ ที่ในกรังด์ปรีซ์ ยังมีสื่อสิ่งพิมพ์อยู่ครบถ้วน ความยากลำบากไม่ใช่แค่การปิดต้นฉบับ หากเป็นเรื่องการต้องหางบโฆษณามาเป็นต้นทุน ยิ่งในช่วงหลังที่ “สื่อสิ่งพิมพ์” ถูก “สื่อออนไลน์” เบียดจนไร้ที่ยืน แต่ก็ยังสามารถก้าวผ่านมาจนถึงปีที่ 26 ต้องขอบคุณทุกพลังที่เติมเต็มความสำเร็จ
สุดท้าย…ต้องขอบคุณทุกคนยานยนต์ ที่ยังคงให้การสนับสนุน “รามอินทรา” และ “ยวดยาน” แบบรักจริงไม่ปล่อยมือกัน ยังไงก็ฝากดูแลกันต่อไป อยากเห็น “สื่อสิ่งพิมพ์” ที่เข้าใจ “คนยานยนต์” น่าจะเป็น “ยวดยาน” นี่แหละ ที่ยังคงนำเสนอข่าวคราวแบบไม่ทำร้ายกัน อยากเห็นทุกค่ายมีความสำเร็จ มียอดขายตามเป้าหมายที่วางไว้ “รามอินทรา” ยืนยันจะอยู่เคียงคู่ดูแลกันตลอดไป และจะยังคง จอ…จ่อ…จ้อ ให้อ่านกันทุกสัปดาห์
รักจริงอย่าปล่อยมือกันนะครับ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
6 มีนาคม 2567