โซ่หลุด ฉบับ 1,129 มองจากมุม…คนสื่อ วันนี้…ที่แตกต่างจากวันวาน วิถีแห่ง…ความผูกพัน

ในงานบางกอก มอเตอร์โชว์ ปีนี้… “โซ่หลุด” เห็นการเปลี่ยนแปลงที่เพิ่มขึ้นของพื้นที่รถจักรยานยนต์ หลังจากที่… “รถจักรยานยนต์ฮอนด้า” ถูกรวมเป็นพื้นที่เดียวกันกับรถยนต์ฮอนด้ามาตั้งแต่ครั้งที่แล้ว ครั้งนี้รถจักรยานยนต์ซูซูกิ กับรถยนต์ซูซูกิ ก็มีการรวมพื้นที่มาอยู่ด้วยกัน ซึ่งก็ไม่ได้เห็นความคึกคักเหมือนกับ “ฮอนด้า” ด้วยอาจเป็นเพราะทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์ซูซูกินั้น โดยปกติก็แตกต่างจากฮอนด้าอยู่แล้ว และการรวมตัวก็ไม่ได้ชัดเจนเป็นพื้นที่เดียวกัน ที่ทำให้เห็นชัดเจนถึงความคึกคักที่แตกต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นความคึกคักด้านหน้าหรือด้านหลัง โดยปกติ… “โซ่หลุด” มองว่า…รถยนต์ซูซูกินั้น ยังมีความเคลื่อนไหว ยังมีความคึกคักมากกว่ารถจักรยานยนต์ซูซูกิ การขับเคลื่อนของ “เสี่ยลภ” วัลลภ ตรีฤกษ์งาม ยังคงมีอย่างสม่ำเสมอ แถมยังมีความผูกพันกับคนสื่อมากกว่าทางด้านรถจักรยานยนต์ซูซูกิ ที่ระยะหลังนั้น แทบไม่มีความคึกคักทั้งผลิตภัณฑ์และคนบริหาร
“โซ่หลุด” แวะเวียนไปที่บูธฮอนด้าเกือบทุกวัน พื้นที่ด้านหลังค่อนข้างจะคึกคักเป็นอย่างยิ่ง ไม่รู้ว่า…เป็นลูกค้าใครระหว่างรถยนต์กับรถจักรยานยนต์ ยิ่งวันหยุดจะได้เห็นภาพความคึกคัก แทบไม่มีเก้าอี้ให้ว่างเลย ด้วยอาจเป็นเพราะมีแฟนประจำของสองฝั่ง แต่…ถ้าถาม “โซ่หลุด” ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น กลับชอบที่จะเห็นพื้นที่ของใครของมันมากกว่า เห็นได้ชัดเจนกว่า ที่เมื่อรวมตัวกันแล้วอีรุงตุงนังกันไปหมด ยิ่งวันไหน…ที่ “ไทยฮอนด้า” จัดกิจกรรมกับบรรดาแฟนคลับ ยิ่งเห็นชัดเจนเลยว่า ไม่มีพื้นที่ต้อนรับ เพราะทางฝั่ง “ฮอนด้า ออโตโมบิล” นั้น ไม่มีกิจกรรมอยู่แล้ว แต่เรื่องคนจองยังไงก็ยังคงหนาแน่น เลยกลายเป็นบรรยากาศคนละรูปแบบผสมปนเปกันไป “โซ่หลุด” ยังเชื่อว่า…ถ้าเป็นเมื่อวันวานคงรวมบูธกันยาก แต่เมื่อเป็น “วันนี้” วันที่ “นายญี่ปุ่น” คุยกันเอง เรื่องยากก็เป็นเรื่องง่าย เพราะคิดถึงผลประโยชน์มากกว่าผลตอบรับ เรื่องลูกค้าใครลูกค้ามัน หรือวิถีที่แตกต่างกัน
อีกเรื่องที่ชัดเจน…วันนี้ “ไทยฮอนด้า” เหมือนจะไม่เน้นถึงเรื่องยอดจอง ซึ่งแตกต่างจาก “ไทยยมาฮ่า” ที่ยังเน้นเรื่องยอดจอง เมื่อเป็นเยี่ยงนี้ พื้นที่ด้านหลังจึงน่าจะถูกคนจองรถยนต์ใช้ประโยชน์มากกว่า และนี่อาจเป็นมุมมองของ “โซ่หลุด” ที่มองว่าความคึกคักของรถจักรยานยนต์ฮอนด้า ไม่แจ่มชัดเหมือนเช่นวันวาน วันที่แยกพื้นที่ที่สามารถทำอะไรก็ได้ ที่เป็นสไตล์ของคนมอเตอร์ไซค์ ยังไงก็ยังต้องมีกิจกรรม ยังต้องมีพื้นที่สำหรับแฟนคลับ ไม่เชื่อลองสังเกตดูก็ได้ว่า…หลังจากรวมพื้นที่แล้ว กิจกรรมของรถจักรยานยนต์ฮอนด้าเหมือนจะขาดๆ เกินๆ ไปโดยอัตโนมัติ เพราะเป็นพื้นที่รวมทำให้การขยับตัวลำบากกว่า ความชัดเจนก็เหมือนจะไม่เหมือนเดิม ซึ่งก็อาจเป็นแค่มุมมองของคนเป็นสื่อ ที่อาจสวนทางกับมุมของวิถีแห่งธุรกิจ ที่วันนี้…เมื่อ “นายญี่ปุ่น” คุยกันเอง เรื่องที่ยากก็จะกลายเป็นเรื่องที่ง่าย รวมถึงเรื่องงบค่าใช้จ่าย ที่แตกต่างจากวันวานอีกด้วย
“โซ่หลุด” ก้อ…เขียนในมุมของคนเป็นสื่อ ที่มีความผูกพันกับเส้นทางการเติบโตของแวดวงรถจักรยานยนต์ ที่คลุกคลีมาตั้งแต่ “ฮอนด้า” ยังไม่ได้เป็นเบอร์ 1 เฉกเช่นทุกวันนี้ เห็นความผูกพันของคนฮอนด้ากับคนสื่อ ที่แตกต่างจากวันนี้โดยสิ้นเชิง เลยอดคิดถึงและหยิบมาเขียนให้อ่านกัน แบบอ่านเล่นๆ แต่อย่าคิดให้เป็นเรื่องจริง
เพราะ…วันนี้แตกต่างจากวันวาน โดยสิ้นเชิง