วันนี้… “รามอินทรา” ยังรู้สึกเหมือนเดิม นอกจากวันจะเปลี่ยนเวลาจะผ่านไปอย่างรวดเร็วแล้ว มิตรภาพ…แห่งคนยานยนต์ก็พลอยเปลี่ยนไปด้วย เมื่อคนที่เคยรู้จักเคยผูกพัน พลอยเปลี่ยนไปด้วยเหมือนกัน คนหลายคนที่เคยสนิท ห่างหายไปด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน บ้างก็เพราะหน้าที่ที่เกษียณอายุ บ้างก็เพราะต้องเลือกครอบครัวเป็นด้านหลัก เลยเลือกที่จะห่างหายไปจากวงการยานยนต์ จนแทบติดต่อกันไม่ได้ ทั้งๆที่บางคนก็ยังมีเบอร์ติดต่อกันอยู่ ก้อ…เป็นเรื่องของวิถีแห่งคน ที่สามารถเปลี่ยนแปลงไปได้ตามวังวนของโลก แต่…สุดท้าย “รามอินทรา” ก็มองว่า…อยู่ที่แต่ละคนนั่นแหละ จะเลือกวิถีชีวิตแบบไหน เลือกที่จะไม่ติดต่อหรือเลือกที่จะห่วงหากันอยู่ เป็นอีกวิถีแห่งคนยานยนต์ ไม่ว่าจะเป็นคนบริษัทหรือคนสื่อ ล้วนมีสิทธิ์เปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนไป

วันก่อน… “รามอินทรา” เพิ่งจะคุยกับพรรคพวกคนหนึ่ง ซึ่งเคยผ่านชีวิตทั้งคนสื่อคนบริษัทมาก่อน วันนี้…ก็ยังคงอยู่ในบริษัท คุยกันหลายเรื่องโดยเฉพาะ…เรื่องของคนทำงานที่เปลี่ยนไป สุดท้าย…เรื่องของ “รามอินทรา” กับการดำรงอยู่ของหนังสือพิมพ์ยวดยาน ที่แตกต่างและเป็นตัวเองชัดเจน บนเส้นทาง “ยวดยาน” นั้น ผ่านเรื่องราวเยอะแยะ ไม่ได้ราบเรียบอย่างวันนี้ แต่เต็มไปด้วยขวากหนามและบทพิสูจน์ แต่ละก้าวย่างนั้นเป็นเหมือนสิ่งที่ตอกย้ำ ให้ทุกก้าวเดินมั่นคง กว่าจะได้รับการยอมรับ กว่าจะยืนได้อย่างมั่นคง ไม่มีใครรู้ทุกรายละเอียดมากกว่า “รามอินทรา” เพียงแต่อาจโชคดีที่สามารถก้าวผ่านมาได้ และทำให้ “รามอินทรา” ใช้คำว่า “ประสบความสำเร็จ” ได้อย่างเต็มปากเต็มคำ นั่นคือ…ก้าวที่ 26 ของหนังสือพิมพ์ยวดยาน ที่ทุกคนยานยนต์ให้การสนับสนุนเป็นอย่างดี

วันวาน…ถ้า “รามอินทรา” ไม่ยึดมั่นในทิศทางของตัวเอง ยอมรับทุกปัญหาเพื่อที่จะก้าวสู่เป้าหมายที่ตัวเองเชื่อมั่น ถ้า “รามอินทรา” วอกแวกและไม่เชื่อมั่นตัวเอง ก้อ…คงไม่มี “ยวดยาน” ในวันนี้ สิ่งที่เก็บไว้กับตัวเอง ไม่จำเป็นต้องบอกใคร โดยเฉพาะคนที่ไม่ได้สัมผัสความรู้สึกนั้น อยากบอก…คงไม่ผูกพันเหมือนเช่นที่ตัวเองผูกพัน การไม่เคยผ่านเส้นทางแห่งปัญหา เส้นทางที่ยากลำบาก อาจทำให้ความผูกพันเป็นแค่เงื่อนหลวมๆ ทำงานไปวันๆ ก้อ…ไม่แปลกใจที่ 26 ปี…จะมีคนเดินออกไปหลากหลายคน แต่ “รามอินทรา” ยังคงดำรงอยู่ เพราะ “ยวดยาน” เป็นเหมือนชีวิต ชีวิตที่ประสบความสำเร็จ อยากบอก…ไม่ใช่เรื่องง่ายไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นความมุ่งมั่นตั้งใจ และที่โชคดีกว่านั้น…เป็นความเชื่อมั่นจากคนเป็นนาย ดร.ปราจิน เอี่ยมลำเนา ที่เวลาไม่เคยทำให้ความเชื่อมั่นเจือจางลง

พรุ่งนี้… “รามอินทรา” ยังไม่สามารถบอกได้ว่า… “ยวดยาน” จนสามารถก้าวผ่านต่อไปได้อย่างยาวนานแค่ไหน เพราะ “คนยานยนต์” ก้อ…ประสบปัญหาเรื่องงบที่ถูกตัดทอนลงไป “รามอินทรา” ยืนยันยังคงมั่นคงกับวิถีของตัวเอง สิ่งที่ตัดทอนความรู้สึก น่าจะเป็นวังวนแห่งสิ่งแวดล้อมมากกว่า สิ่งที่ทำให้ทุกสิ่งลดทอนลงเป็นเรื่องของไม่อยากพูดถึง เพราะถ้าพูดก็เหมือนจะลดวันเวลาลงไป โดยเฉพาะความผูกพันกับคนทำงาน ที่ก็แตกต่างไปจากวันวานอีกด้วย

วันเปลี่ยนเวลาผ่าน…ไม่มีความแน่นอน นอกจากความมุ่งมั่นของตัวเอง ยังคงมั่นคงและแน่วแน่ตลอดไป

มากกว่าขอบคุณ

“รามอินทรา”

บ้านชินเขต