จอ…จ่อ…จ้อ…520 สุดท้าย…ของ “คนสื่อ” ไม่รู้…ก้อ…คงจะอยู่ยาก “คนบริษัท” เปลี่ยนแปลง
เหลือเวลาอีกไม่ถึง 2 เดือน แต่ละค่ายยานยนต์ยังคงอยู่ในวังวนแห่งความเคร่งเครียด โดยเฉพาะ “รถน้ำมัน” ที่คงยากที่จะปฏิเสธ ยอดขายในห้วงเวลาที่ผ่านมานั้น ไม่เป็นไปตามวัตถุประสงค์ ไม่ว่าจะเป็นรถเก๋งหรือรถปิกอัพ “รามอินทรา” เลยไม่แปลกใจกับความคึกคักที่เหมือนจะหดหายไป แม้จะมีบางค่ายพยายามสร้างภาพความสำเร็จ แต่…สุดท้ายแล้วงบที่ถูกใช้สอย เป็นคำตอบสุดท้ายว่า…ยังคงอยู่ในวังวนความยากลำบาก งบต่างๆหายไปแทบไม่เหลือหลอ สุดท้ายคนที่ยากลำบาก ก้อ…เป็น “คนสื่อ” สายยานยนต์นี่แหละ วันวานจึงเป็นแค่เพียงภาพลวงตา อย่าหวังว่า… “ค่ายยานยนต์” จะยังระลึกถึง ยิ่งเป็น “คนรุ่นใหม่” ยิ่งไม่สนใจกับวันวาน คิดอย่างที่ตัวเองคิด ไม่หลงเหลือความผูกพันใดๆทั้งสิ้น
วันนี้…เลยไม่แปลกใจทำไม “รามอินทรา” จึงรู้สึกถึงการดำรงอยู่ของ “คนสื่อ” เพราะทุกค่ายยานยนต์ ก้อ…ต้องเอาตัวรอด ไม่มีใครยอมช่วยใครแบบจริงๆจังๆ ยิ่งจำนวนคนสื่อเยอะแยะจนนับไม่ไหว จากต้องคิดต้องเขียน กลายเป็นก็อปปี้เพรส ที่ไม่มีใครเหนือใคร การได้รับการยอมรับ จึงยากขึ้นทุกวัน ยิ่งถ้ายังต้องทำตามยุคสมัย เอาง่ายเอาสะดวก ก็อย่าหวังจะได้รับการดูแลจาก “ค่ายยานยนต์” ที่วันนี้ก็เปลี่ยนผ่านจากคนรุ่นเก่าสู่คนรุ่นใหม่ ความผูกพันไม่มี คิดเองแบบคนสมัยใหม่ สนใจแค่ “ยอดวิว” ที่ไม่มีความแน่นอน เพราะใครก็สามารถก็อปปี้กันได้ อย่าแปลกใจ ทำไมราคา “คนสื่อ” จึงลดลง ยิ่งค่ายรถเฉลี่ยมากเท่าไหร่ ส่วนแบ่งก็ลดลงมากขึ้นเท่านั้น ยังไม่รู้เลยว่า ผลพวงสุดท้ายจะเป็นเยี่ยงไร?
ขณะที่ “รามอินทรา” ยังคงสนุกกับการเขียนหลากหลายเรื่องราวของคนในแวดวงยานยนต์ วันนี้…ก็มีที่เขียนออกไปบ้างเป็นบางครั้ง แต่ก็พอเอาตัวรอดได้ เพราะใช้การกริ๊งกร๊างหาข่าว ซึ่งก็ยากขึ้นเหมือนกัน เมื่อทุกค่ายต่างก็ประชุมแหลก ประชุมกันตั้งแต่เช้าจรดเย็น ประชุมเสร็จก็ตัวใครตัวมัน “รามอินทรา” ก็เลยต้องใช้ความอดทน กริ๊งกร๊างไปหาแบบทำใจว่า ยังไงก็คงไม่รับสาย เดี๋ยวว่างๆก็คงจะกริ๊งกร๊างกลับมาแหละ แล้วเป็นไงไม่มีเสียงเรียกจากปลายสาย และไม่มีเสียงโทรจากต้นทาง ถามว่า…รู้สึกยังไง เข้าใจแหละ เพราะเป็นห่วงเวลาที่เข้มข้นของปี 66 เหลือแค่ไม่ถึง 2 เดือน แถมทำอะไรไม่ได้ ยังโชคดีที่มีงานมอเตอร์ เอ็กซ์โป รออยู่ในเดือนธันวาคม ยังไงก็ต้องสู้กันสักตั้ง เก็บเกี่ยวยอดจองได้บ้าง ยังไงก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย เอาใจช่วยทุกค่ายนะครับ
ก้อ…เพราะเข้าใจทุกค่ายทุกคนแหละ “รามอินทรา” เลยมีพลังที่จะเขียน จอ…จ่อ…จ้อ ทุกสัปดาห์ จะพยายามจัดให้ได้ถูกใจทุกคนมากที่สุด ยังไงยังคงรักและห่วงใย อยากเห็นรอยยิ้มมากกว่าใบหน้าเครียด ฝากรอยยิ้มถึงทุกคนนะครับ เป็นอีกพลังอีกกำลังใจ ให้เก็บเกี่ยวยอดจองช่วงสุดท้ายได้เยอะๆ
เป็นห่วงทุกคนนะครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
1 พฤศจิกายน 2566