ยังไม่ชัดเจนว่า…สุดท้ายแล้วแนวโน้มของเศรษฐกิจในปี 2566 จะเป็นเช่นไร? แต่…ที่พอจะอุ่นใจน่าจะเป็นเรื่องของการท่องเที่ยวนี่แหละ โดยเฉพาะการเปิดประเทศของจีน ที่ถือเป็นลูกค้าของการท่องเที่ยวไทย ก้อ…ยังต้องจับตากันต่อไปว่า การเปิดประเทศแล้วมีนักท่องเที่ยวเข้ามาเยอะๆจะมีผลกับเรื่องของโควิด-19 หรือไม่? ซึ่งเชื่อว่า…ยังดีกว่าช่วงวิกฤติที่ไม่สามรรถทำมาหากินได้เลย รวมถึงยังมีตัวแปรของสงครามรัสเซีย-ยูเครน หรือข่าวที่บอกว่า เศรษฐกิจโลกโดยรวมมีแนวโน้มที่ถดถอย และที่ต้องจับตาเป็นสถานการณ์ภายในของประเทศจีนนั่นแหละ

“รามอินทรา” นั้นยังโชคดีที่ไม่ได้รับผลกระทบมากมายนัก ด้วยเป็นเพราะทั้ง “ยวดยาน” และ “เว็บไซต์…รามอินทรา” ยังคงพออยู่ได้ รวมถึงวิถีการทำงานการดูแลตัวเอง ก้อ…ไม่ได้ฟุ้งเฟ้อ โดยเฉพาะ…ด้วยอายุที่เพิ่มมากขึ้น การจับจ่ายใช้สอยกลับลดน้อยลง เคยคุยกับพรรคพวกวันนี้กับวันวานแตกต่างกันเป็นอย่างยิ่ง วันวาน…หาได้น้อยแต่อยากได้โน่นได้นี่ ต่างจากวันนี้ที่มีรายได้เยอะขึ้น แต่ความได้โน่นได้นี่กลับน้อยลง ก้อ…แปลกดี หาได้น้อยอยากใช้ หาได้มากกลับไม่อยากใช้ ชีวิตวันนี้เลยไม่ลำบาก เป็นชีวิตที่เพียงพอแล้ว แต่ได้ทำงานที่ตัวเองรัก ได้เขียนหนังสือแล้วมีคนอ่านคนติดตาม ชีวิตก็มีความสุขแล้วล่ะ เพราะถ้าไม่ได้เขียนหนังสือ คงเหงาแน่เลย

อีกสิ่งสำคัญ… “รามอินทรา” อยากทำงานแล้ว ให้ประโยชน์กับคนรอบตัว การทำให้ “ยวดยาน” ได้รับการยอมรับ การทำให้ “ยวดยาน” เป็นสื่อสิ่งพิมพ์ที่สามารถรายงานความเคลื่อนไหวของแวดวงคนยานยนต์ เป็นอีกส่วนร่วมที่ทำให้อุตสาหกรรมยานยนต์เติบโต การได้เขียนถึงคนยานยนต์ การได้เขียนถึงความเคลื่อนไหว ล้วนแล้วแต่เป็นความสุข สุขที่ทำให้คนที่ถูกเขียนถึงพอใจหรือบางครั้งอาจไม่พอใจ แต่สุดท้ายก็เป็นความเข้าใจ เป็นความรักความผูกพัน และทำให้สามารถอยู่ร่วมกันได้ เป็นเหมือนคนในครอบครัวเดียวกัน

สิ่งสำคัญ… “รามอินทรา” รู้สึกมีความสุขที่สามารถสร้างให้ “ยวดยาน” เป็นอีกส่วนผสมของแวดวงยานยนต์ไทย ทำให้ “ยวดยาน” เป็นอีกบทพิสูจน์ “สื่อสิ่งพิมพ์” ยังไม่ตาย อยู่แค่ว่า…คนทำจะทำอย่างไร? ที่จะทำให้สามารถดำรงอยู่ได้ และสามารถจอ…จ่อ…จ้อ ได้ทุกสัปดาห์ วันนี้หรือพรุ่งนี้ “รามอินทรา” ยืนยันจะทำให้ “ยวดยาน” ยังคงอยู่คงแวดวงยานยนต์ตลอดไป อย่างน้อยเป็นส่วนเล็กๆของความสำเร็จยานยนต์ไทย ก้อ…โอเคแล้วล่ะ

มากกว่าขอบคุณ

“รามอินทรา”

บ้านชินเขต

4 มกราคม 2566