จอ…จ่อ…จ้อ…470 “ยวดยาน” ฉบับเดียว มั่นคงและแม่นยำ ก้าวย่างที่แตกต่าง
อีกเดือนเดียว…ปีใหม่แล้ว วันนี้ต้องบอกวันเวลาผ่านไปรวดเร็วจริงๆ แป๊บเดียววัน…แป๊บเดียวเดือน แป๊บเดียวสิ้นปีแล้ว หลังการเจอะเจอวิกฤติโควิด-19 เกือบ 3 ปี “รามอินทรา” รู้สึกชีวิตตัวเองเหมือนจะเปลี่ยนแปลง ห้วงเวลาที่ผ่านมาแทบไม่ได้ออกจากบ้านไปไหน? นอกจากไปทำงานแล้วก็กลับบ้าน วันเสาร์-อาทิตย์ นั่นเขียนต้นฉบับอยู่ที่บ้าน 2 วัน 8 คอลัมน์ จันทร์-ศุกร์ จะได้ไม่มีห่วง นั่งชิวๆอยู่กับโต๊ะทำงาน พรรคพวกแวะเวียนมาหาก็สามารถนั่งคุยได้แบบไร้กังวล เพราะต้นฉบับเสร็จแล้ว กลายเป็นความรู้สึกผูกพัน และรู้สึกสบายๆ เผลอแป๊บเดียวจะหมดปีแล้ว
เกือบ 3 ปีของห้วงเวลาแห่งวิกฤติ มีปัญหาอะไรมั้ย? ก้อ…แค่ไม่ได้เจอะเจอคนยานยนต์ ไม่ได้แวะเวียนไปไหนแบบสะดวกสบาย แต่ก็แทบไม่ได้ Work From Home เพราะหนังสือพิมพ์ยวดยาน เป็นหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ ที่วางตลาดทุกวันจันทร์ และต้องปิดเล่มทุกวันจันทร์และอังคาร ทีมงานเลยต้องเข้าออฟฟิศ ทำงานแบบใกล้ชิดแต่ดูแลตัวเอง และเป็นต้นทางที่ทำให้ “ยวดยาน” ก้าวสู่ปีที่ 999 ในปีที่ 24 อย่างมั่นคงยิ่ง เป็นความภาคภูมิใจที่สามารถทำให้กลายเป็น “สื่อสิ่งพิมพ์” สายยานยนต์ฉบับเดียว ที่ยืนหยัดอยู่ได้ในท่ามกลางแห่งกระแสสื่อออนไลน์ ใครๆก็เปลี่ยนแปลง แต่ “ยวดยาน” ยังคงอยู่
ก้อ…ถูกถามบ่อยครั้งว่า ทำอย่างไร? ที่สามารถทำให้ “ยวดยาน” ดำรงอยู่ และสามารถออกวางตลาดได้ตรงเวลา ไม่เคยผิดพลาด แม้แต่ฉบับเดียว อันดับแรก…การดำรงอยู่ก็ด้วยความแตกต่างที่เป็นตัวเองชัดเจน ข่าวคราวที่ลึกแต่แน่นอน และการทำงานเป็นทีม หน้าที่ใครหน้าที่มัน รวมถึงการดูแลข้อมูลรายละเอียด ที่มี “ปิ๋ว…ปิ๋ว” วรางคณา รัตนพันธ์ เป็นผู้ช่วย ทั้งเรื่องโฆษณา และการวางดัมมี่ ยิ่งในช่วงที่มีวันหยุดเยอะๆ จะต้องปิดเล่มกันอย่างไร? เมื่อไหร่? และการติดตามอาร์ตเวิร์คโฆษณา ที่ต้องติดต่อค่ายยานยนต์ “รามอินทรา” แค่ดูแลภาพรวมและปิดต้นฉบับของตัวเอง เพื่อเป็นตัวอย่างให้กับทีมงาน จะได้เร่งปิดตาม
อยากบอก… “รามอินทรา” คนเดียวคงยากจะสำเร็จ การทำงานเป็นทีมนั่นแหละคือหัวใจ ยิ่งวันนี้… “ยวดยาน” แตกต่างและเปลี่ยนแปลงรูปแบบ ก็ได้รับความร่วมมืออย่างดียิ่ง “รามอินทรา” คิด “กานต์” ปฐมพงศ์ มีเหม็ง ใช้เทคนิคประคับประคอง จนออกมาสวยงาม เป็นหนังสือพิมพ์ยวดยาน ที่ผสมผสานการเป็นนิตยสาร จนแตกต่างและเป็นตัวเองอย่างชัดเจนยิ่ง แตกต่างทั้งข้อมูลแตกต่างทั้งรูปแบบ ไม่แปลกใจที่ทำให้ “ยวดยาน” ยังสามารถดำรงอยู่อย่างมั่นคง เป็นเพราะทีมงานที่โอเคอีกด้วย เป็นอีก “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ ประจำสัปดาห์นี้ ที่หยิบมาเขียนเป็นเรื่องให้รับรู้ถึงเบื้องหลังความสำเร็จของ “ยวดยาน” ที่จะยังคงเป็นสื่อสิ่งพิมพ์ของคนยานยนต์ตลอดไป
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
23 พฤศจิกายน 2565