จอ…จ่อ…จ้อ…428 ยังอยาก “เขียนหนังสือ” ด้วยปากกาบนกระดาษ มากกว่าพิมพ์ด้วยนิ้วมือ
ก้อ…ยังไม่รู้หมู่รู้จ่า…สำหรับการไลฟ์สดในสไตล์ “ลุงนิด” เพราะไม่ได้คาดหวังกับผลลัพธ์มากมายนัก แค่…อยากลองดูสักครั้งกับโลกของการสื่อสารยุคออนไลน์ ไม่มีอะไรจะเสียแค่ซื้ออุปกรณ์มาแล้วก็เริ่มทำ ซึ่งก็ได้ “ออย” สมบูรณ์ คัมภีระ เป็นผู้ช่วย คอยจัดการเรื่องกล้องเรื่องเสียง เป็น “มือใหม่หัดขับ” ที่ต้องบอกไม่ลองไม่รู้ ไหวก็ไปต่อ ไม่ไหวก็หยุด อยู่ที่ “คนยานยนต์” จะติดตามเป็นกำลังใจกันมากน้อยแค่ไหน แต่ยังไงก็น่าจะไปเรื่อยๆ จนถึงงานบางกอก มอเตอร์โชว์ นั่นแหละ
เป็นอีกงานที่ยอมรับแตกต่างจากการ “เขียนหนังสือ” ที่พึ่งพาตัวเอง ไม่ต้องมีตัวช่วยไม่มีอุปกรณ์อะไรเยอะแยะ แต่ปากกากับกระดาษก็จบข่าว ไม่แปลกใจทำไมการสื่อสารยุคใหม่ ถึงได้ทำให้เกิดอะไรขึ้นมากมาย ซึ่งก็มีทั้งผลบวกและผลลบ “รามอินทรา” ยังไม่รู้บทสรุปจะเป็นเยี่ยงไร? อย่างมากก็เป็นอีกประสบการณ์ที่คุยกับเค้าได้ ในวัย 70 ขวบยังอยากทำโน่นทำนี่ ตามแต่สถานการณ์จะเอื้ออำนวย ไม่มีอะไรจะเสีย ไม่ได้โม้โอ้อวดว่าจะสำเร็จ? แค่อยากลองทำอยากเรียนรู้ ก้อ…เท่านั้นเอง
ยังคุยกับพรรคพวก “คนสื่อ” วันนี้…โลกของ “สื่อสายยานยนต์” เปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิง ใครก็สามารถเป็นเจ้าของสื่อได้ โดยเฉพาะ “เว็บไซต์” ที่ลงทุนค่อนข้างต่ำ ไม่ต้องมีทีมงาน แค่คนๆเดียวก็สามารถดำเนินการได้ ส่วนจะไปได้ไกลแค่ไหน? ไม่สนใจ คิดแค่วันนี้ไม่ต้องคิดถึงพรุ่งนี้ รวมถึงวิธีการของ “คนบริษัท” ก็เปลี่ยนแปลงไป ไม่ใช้งบเยอะ แค่เปลี่ยนวิธีการบ้าง ก็น่าจะสามารถนำเสนอข่าวสารที่ต้องการได้แล้ว
สุดท้าย…จุดหมายปลายทางของ “คนสื่อ” สายยานยนต์ จะเป็นเยี่ยงไร? ยังไม่มีใครสามารถให้คำตอบได้ สำหรับ “รามอินทรา” ก็คงดำเนินชีวิต เป็น “คนเขียนหนังสือ” เป็นด้านหลัก และคล้อยตามสถานการณ์เป็นด้านรอง ด้วยเพราะชีวิตในวันนี้…ไม่ได้เดือดร้อนอะไรมากนัก แค่ยังอยากทำงาน แค่ยังไม่อยากอยู่เฉยๆ สำคัญยิ่ง…ยังอยากเขียนหนังสือ เพราะเชื่อว่ายังมีคนติดตามอ่านมากกว่าการเป็น “สื่อสมัยใหม่” ที่การแข่งขันค่อนข้างวุ่นวาย เป็นอีกสัปดาห์ที่ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ ให้อ่านกัน
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
2 กุมภาพันธ์ 2565