สัปดาห์ก่อน… “รามอินทรา” คุยกับพรรคพวกหลากหลายเรื่องราว รวมถึงการดำรงชีวิตที่คิดเหมือนกัน…น่าจะอยู่ยากขึ้นทุกวัน เค้าบอกว่า…วันนี้พยายามรักษาสถานภาพของตัวเองไว้ให้มั่นคงที่สุด เพราะเชื่อว่า…ใครขืนตกงานมีสิทธิ์ลำบากยาว ไม่ว่ารถจะติดหรือเกิดอะไร? ไม่มีข้ออ้างใดๆ ทั้งสิ้น ยังไงก็ต้องไปทำงานให้ทัน พยายามไม่สายถ้ายังรู้สึกอายเพื่อนร่วมงาน คนอื่นเค้านั่งทำงานกัน เราเพิ่งจะมาถึง ไม่อายใครก็ต้องอายตัวเอง ก้อ…เลยนึกถึงสมัยยังเป็นละอ่อน วันไหนมาสายจะแค่ 5 หรือ 10 นาที แทบกลั้นหายใจเวลาเดินเข้าห้องไม่กล้าแม้แต่จะทักใคร? กลัวเป็นเป้าสายตา แต่…วันนี้ไม่เหมือนวันนั้น มาสายได้ทุกวัน ยังไม่รู้ถ้าไม่มีงานทำ น่าจะสบายกว่านี้นะ

ก้อ…เป็นวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไปจริงๆ นึกถึงตัวเองแล้วขอบคุณที่ใช้ชีวิตคนทำงานอย่างคุ้มค่า วันนี้ไม่มีหนี้สินแม้แต่สลึงเดียว ปลูกบ้านเสร็จตั้งแต่ก่อนน้ำท่วมกรุงเทพเมื่อปี 2554 เรื่องบ้านก็ต้องขอบคุณ “เจ้านาย” ที่ทำให้ “รามอินทรา” รู้ว่า…บ้านแฝด 2 ชั้น นั้นสามารถแยกออกจากกันได้ แค่เดินไปที่ทำงานเขต ไปที่แผนกโยธารับเรื่องการก่อสร้างบ้าน เค้าก็บอกเหมือน “เจ้านาย” บอก แยกได้แต่เพื่อนบ้านต้องไม่เดือดร้อน ก้อ…เลยยกหน้าที่นี้ให้กับบริษัทรับเหมาก่อสร้างบ้าน ไปจัดการเสียค่าใช้จ่ายส่วนนี้เพิ่มขึ้นเอง สุดท้ายก็ได้บ้าน 3 ชั้นสมใจ เหตุผลที่ต้องสร้าง 3 ชั้น เพราะพื้นที่มีจำกัดต้องสูงมากกว่ากว้าง กลายเป็นบ้าน 3 ชั้นแทนบ้าน 2 ชั้น ที่เป็นบ้านแฝด ก้อ…อยู่กับสบายๆมาจนถึงทุกวันนี้ และน่าจะตลอดไป

น่าจะเป็นที่รู้กันแหละ ใครปลูกบ้านแล้วไม่บานปลายเป็นเรื่องยากมาก ขอบคุณ “เจ้านาย” ดร.ปราจิน เอี่ยมลำเนา ที่เป็นต้นคิดแถมยังช่วยเหลือส่วนที่ไม่มีอีกต่างหาก ช่วงนั้น…ยอมรับเป็นอีกช่วงเวลาที่รู้สึกเหนื่อยอีกครั้ง แต่…เพราะเป้าหมายชัดเจน กลับบ้านก็หายเหนื่อย เพราะนี่เป็น “บ้านของเรา” จริงๆเดินเข้าบริเวณบ้านแล้วเหมือนหายใจเต็มปอด ความเหนื่อยความท้อหายเป็นปลิดทิ้ง ที่สำคัญ…เป็นบ้านของครอบครัวที่อบอุ่นอบอวลด้วยความสุข ยิ่งวันนี้…มีหลานคนแรก “น้องมิรา” ด.ญ.เมณิรา รัตนถิรวรรณ มาเติมเต็ม ทุกวันจะมีเสียงร้องแทรกในความสุข ทุกคนเฝ้ารอการเติบโตของหลานในทุกวัน มีเรื่องคุยได้คุยดี

เรื่องบ้าน…พรรคพวกฟังแล้วยังบอก ขอบคุณมาก เค้าจะเอาพลังจาก “รามอินทรา” ไปเติมเต็มความฝันของตัวเอง มั่นใจว่าสักวันเค้าจะมีรถมีบ้าน ในทุกเรื่องที่อยากมี ก้อ…ดีใจจนหยิบมาเขียนเป็น จอ…จ่อ…จ้อ ประจำสัปดาห์นี้ เพื่อจะไม่เป็นพลังต่อไป ขอบคุณที่พลังที่ได้รับจาก “รามอินทรา”

มากกว่าขอบคุณ

“รามอินทรา”

บ้านชินเขต

13 ธันวาคม 2566