หนังสือพิมพ์ยวดยาน รายสัปดาห์ ฉบับที่ 982 ประจำวันที่ 11-17 กรกฎาคม 2565 มีให้อ่านกันทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ วางตลาดทุกวันจันทร์ ราคาขายฉบับละ 20 บาท ไม่มีเงินทอน…*** “รามอินทรา” ได้เวลาเข้าเวรรายงานข่าวคราวในแวดวง “คนยานยนต์” กับวังวนแห่งการเปิดประเทศ เปิดหน้ากาก ตามการประกาศของภาครัฐ หลังจากอึดอัดกับการถูกจำกัดอยู่ในวังวนแห่งวิกฤติโควิด-19 มานานกว่า 2 ปี ก้อ…ยังไม่มีใครรู้อนาคต เสรีกัญชา กัญชง เปิดหน้ากาก  แล้วสุดท้ายจะเป็นเยี่ยงไร? แค่คิด…ชีวิตก็สนุกขึ้นแล้วละ โดยเฉพาะ “คนยานยนต์” จะทำเยี่ยงไร? ให้หลุดพ้นจากวังวนแห่งวิกฤติ เพราะถ้านับนิ้วเรื่องเวลา…เหลือแค่ครึ่งหลังของปีที่จะต้องรีบนำเสนอ เพื่อเก็บเกี่ยวความสำเร็จ โดยเฉพาะกิจกรรมของแต่ละบริษัท ที่เป็นอีกองค์ประกอบแห่งการค้นหาเป้าหมาย ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องถอย…*** “รามอินทรา” เหลือบแลเส้นทางค่ายยานยนต์ คงยากปฏิเสธ…ทุกความเคลื่อนไหวไม่ง่ายเหมือนคิด เพราะแต่ละชีวิตของคน ล้วนอยู่ในวังวนแห่งความยากลำบาก “รามอินทรา” เลยไม่แปลกใจกับการที่ “เสี่ยวิชิต” วิชิต ว่องวัฒนาการ ยืนยันเสียงหนักแน่น…ยอดจองของฟอร์ด เรนเจอร์ วันนี้…คิดแค่จะทำเยี่ยงไร? ผลิตรถให้ทันใจคนอยากเป็นเจ้าของ ที่ต้องการ “ฟอร์ด เรนเจอร์” เป็นองค์ประกอบในการทำมาหากิน โดยเฉพาะ “ชาวไร่ชาวสวน” ที่ต้องผันตัวเองมาผลิตเองขายเอง ยังไง…รถปิกอัพก้อ…สำคัญที่สุด เอาไว้ทำมาหากิน ไม่ได้เอาไว้ขับเที่ยว…*** อีกคนที่ “รามอินทรา” เจอะเจอ “เสี่ยลภ” วัลลภ ตรีฤกษ์งาม หน้าตาสดใสเหมือนจะได้ดูแมตช์แดงเดือด แหม… “รถยนต์ซูซูกิ” ไม่จำเป็นต้องแข่งกับใคร แต่แข่งกับตัวเอง โดยเฉพาะการดูแล “ลูกค้า” ทั่วประเทศ ที่ยิ่งนับวันยิ่งเพิ่มขึ้น เพราะแค่ขายได้ ก้อ…โอเคแล้ว เปิดคันไหน ขายได้คันนั้น แค่นี้…ก็มีอารมณ์เชียร์ “หงส์แดง” แล้วละ จริงมั้ย​ “เสี่ยลภ”…*** เขียนถึง “เสี่ยลภ” ทำให้อดนึกถึงความสำเร็จของรถยนต์ซูซูกิ ไม่ได้ คงยากปฏิเสธความสำเร็จ ไม่ยังงั้น​ “นายญี่ปุ่น” คงไม่วางใจซะขนาดนี้ อยากรู้…จะมีสักกี่ค่ายที่ใช้เงินกับความสำเร็จน้อยถึงน้อยมาก แต่ไม่น่าเชื่อ กลับได้รับการสนับสนุนจาก “คนสื่อ” แบบเกินงบ “รามอินทรา” เลยไม่แปลกใจ ทำไม “เสี่ยลภ” ถึงทำงานแบบลื่นไหล จนประสบความสำเร็จตามขนาดของบริษัท…*** สัปดาห์ก่อน “รามอินทรา” เจอะเจอเซอร์ไพรส์จากผู้ชายคนนี้ “เสี่ยจุ๋ย” สัณหวุฒิ ธรรมชวนวิริยะ เมื่อแอบมาอวยพรวันเกิดแบบไม่ให้รู้เนื้อรู้ตัว ก้อ…สัมผัสความรู้สึกได้แบบไม่อ้อมค้อม เพราะเป็นสไตล์ที่ชัดเจน ขอบคุณ…คำอวยพรที่มากคุณค่า เป็นอีกความเซอร์ไพรส์ในรอบหลายๆ ปี จากผู้ชายคนนี้ “สัณหวุฒิ ธรรมชวนวิริยะ” ขอบคุณที่มากกว่าขอบคุณครับ…*** คนนี้ปีนี้…ก็มีเซอร์ไพรส์ “คุณอา” อารักษ์ พรประภา แขกประจำงานยวดยาน ปีนี้แอบมีเซอร์ไพรส์แฮปปี้เบิร์ธเดย์แบบไม่มีเหตุผล แต่สัมผัสได้ว่า เป็นอีกความรักความห่วงใยที่ได้รู้จักกันมาเกินกว่าอายุ “ยวดยาน” เป็นอะไร…อะไร…ที่ทำให้ได้รับรู้ถึงความจริงใจ ไม่รู้สึกเสียดายเวลาที่รู้จักกันมา เป็นอีกคำขอบคุณที่ขอส่งผ่านไปให้ อารักษ์ พรประภา นะครับ…*** ก่อนย่อหน้าสุดท้าย…ถามตัวเองบ่อยครั้งว่า จะเขียนหนังสือไปอีกนานแค่ไหน ? คงเขียนไปจนกว่าจะไม่มีคนอ่านนั่นแหละ ง่ายๆ เขียนกันจนกว่าจะเบื่อกันไปข้างหนึ่ง น่าจะโอเคที่สุดแล้วละ…*** ย่อหน้าสุดท้ายปลายคอลัมน์ ขอบคุณคำโตๆ กับทุกคนที่ทำให้ค่ำคืนแห่งพี่น้องผองเพื่อน ไม่มีค่ายมีแต่คนยานยนต์ อบอุ่นอบอวลไปด้วยความรักความผูกพัน โดยเฉพาะ “คุณหมู” ปนัดดา เจณณวาสิน เป็นยิ่งกว่าความผูกพัน เป็นมากกว่าความจดจำ ขอบคุณที่กาลเวลาทำให้รู้จัก ปนัดดา เจณณวาสิน ขอให้สุขภาพแข็งแรงเช่นกันนะครับ…*** และขอบคุณอีกครั้งกับทุกคนที่มาเจอกันในคืนนั้น “รามอินทรา” ยังยืนยันคำเดิม “ยวดยาน” เป็นแค่ผู้จัด “คนยานยนต์” เป็นแค่เจ้าของงาน ขอบคุณจริงๆ ครับ…*** “รามอินทรา” ฝากข่าวเพื่อนพ้องน้องพี่ “กรังด์ปรีซ์กรุ๊ป” เริ่มจาก กรังด์ปรีซ์, มอเตอร์ไซค์, ออฟโรด, XO autosport และ Garage Life พลาดไม่ได้ทุกเล่ม เลือกซื้อกันได้ทั่วประเทศเลย พบกันใหม่ฉบับหน้า…สวัสดีครับ