สัปดาห์นี้… “โซ่หลุด” เข้าประจำการตามปกติ หลังแวะเวียนไปเป็น “ท่อตัน” ตามที่สัญญาไว้กับ “คุณอา” อารักษ์ พรประภา เรียบร้อยโรงเรียนฮอนด้า กลับสู่วังวนเดิมๆ…จะเขียนแต่ละครั้ง ต้องคิดทบทวนหา “ตัวละคร” มาเขียนถึง ยอมรับว่า…ยากส์ แต่ด้วยหน้าที่ ด้วยความรับผิดชอบ เพราะ…เขียนบ่อยมาก วันเวลาที่เปลี่ยนไป คนบริษัทก็เปลี่ยนแปลง แม้คนหน้าเดิมๆยังคงอยู่ แต่ด้วยวิถีแห่งโลกสื่อสาร ทำให้การเจอะเจอกันแบบเดิมๆ ก็เปลี่ยนไป ยิ่งเจอกันยาก ก็ยิ่งเขียนถึงยากขึ้น

“ไทยยามาฮ่า” วันนี้… “โซ่หลุด” คุ้นเคยเป็นอย่างยิ่งกับ “เบียร์” อัญชลี ศรีพิทักษ์ นับนิ้ววันเวลาที่รู้จักกัน น่าจะมีมากกว่า 10 ปี…ยุคนั้น…มี 3 สาวยามาฮ่าที่ “คนสื่อ” คุ้นเคย “ณี” วารุณี เตชะบุญประทาน “เล็ก” เพ็ญศรี สนขาว และ “เบียร์” นี่แหละ วันนี้…เหลือเป็น “คนยามาฮ่า” เพียงแค่หนึ่งเดียว ก้อ…พอมีเรื่องให้ได้เขียนถึงแบบไม่เหงา เพราะปกติบ้านก็อยู่ซอยเดียวกับ “ยวดยาน” มีอะไรด่วนๆ…ก่อนกลับบ้านแวะมาเจอกันก็ไม่ผิดกติกาอันใด สมัยก่อน…ก็เคยเจอกันบ่อยๆ

ล่าสุด…เจอกันในงานบางกอก มอเตอร์โชว์ เลยได้คุยกันยาวๆ ดีใจที่ “เบียร์” ยังเป็น “น้องสาวคนเดิม” ที่ยังให้ความรักและเคารพกันเหมือนเดิม นี่แหละ “คนรุ่นเดิม” คนยุคสื่อสิ่งพิมพ์ สื่อโบราณ ที่มีโอกาสเจอกันบ่อยๆ เลยมีความผูกพันมากกว่าปัจจุบัน ที่แค่ส่งข่าวผ่านหน้าจอสี่เหลี่ยมเท่านั้น อีกเรื่องที่สัมผัสได้ชัดเจน เป็นความจริงใจที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงด้วยเหมือนกัน “โซ่หลุด” รู้สึกดีใจที่ได้รู้จัก และได้เห็น “เบียร์” กลับมาทำหน้าที่ “คนพีอาร์” ที่เชื่อว่า…จะทำให้ “คนสื่อ” สบายใจขึ้นอีกหลายกิโลขีด

วันนี้…ทีมพีอาร์ของไทยยามาฮ่า…น่าจะทำให้ “คนสื่อ” อุ่นใจ หลังโควิด-19 เริ่มผ่อนคลายไปด้วย ยังไงก็ฝากดูแล “สื่อสายรถจักรยานยนต์” ดูแล “ยวดยาน” และดูแล “พี่ชายคนเดิม” ให้เหมือนที่เคยดูแล วันนี้…โลกของการสื่อสารเปลี่ยนไป โชคดีที่ “ไทยยามาฮ่า” ยังไม่ยอมปล่อยมือ “สื่อดั้งเดิม” ขอบคุณ “เบียร์” ขอบคุณ “ตู๊นตูน” ขอบคุณ “บอย” และขอบคุณ “เทียน” ที่ยังคงดูแล “โซ่หลุด” เหมือนคนในครอบครัว และพร้อมจะดูแลข่าวคราวของ “ไทยยามาฮ่า” เหมือนเดิมด้วยเช่นกัน

ขอบคุณ “คนไทยยามาฮ่า” ที่รักและผูกพันกันแบบรักไม่ยอมเปลี่ยนแปลงจริงๆ ขอบคุณมากกว่าขอบคุณ