โซ่หลุด ฉบับ 1,057 โลกเปลี่ยนคนเปลี่ยน วิถีแห่งคนมอเตอร์ไซค์ วังวนแห่งความเป็นจริง
ย้อนเส้นทางปี 2566…ในแวดวงคนมอเตอร์ไซค์ ยังคิดอะไรไม่ออกเลยว่า มีอะไรน่าสนใจบ้าง? เพราะรู้สึกเหมือนจะเงียบๆ เหงาๆ ยังไงก็ไม่รู้ อาจเป็นเพราะ “โซ่หลุด” คุ้นชินกับวังวนแห่งความคึกคักในอดีตซะมากกว่า ด้วยเป็นเพราะการเกิดโควิด-19 ด้วยเป็นเพราะโลกของการสื่อสารที่เปลี่ยนแปรได้ ทำให้ความคึกคักหดหายไป ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเปิดตัว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการจัดกิจกรรม สิ่งสำคัญ…น่าจะเป็นการหดหายไปของ “ตัวละคร” ที่เป็นคนไทยนั่นแหละ ยิ่งข่าวคราวใช้การส่งผ่านหน้าจอสี่เหลี่ยม ยิ่งคนสื่อใช้วิธีการก๊อบปี้เพรส ส่งมาก็ส่งต่อ แทบไม่มีการคัดกรอง ทุกเรื่องเลยกลายเป็นเรื่องง่ายไปหมด ยิ่งคนบริหารที่เป็นคนไทยหดหายไปด้วย ก้อ…เลยผสมปนเปเป็นความรู้สึกที่ “โซ่หลุด” ใช้คำว่าเงียบๆ เหงาๆ
ถ้าจำไม่ผิด…นับครั้งได้เลยว่าไปงานของค่ายมอเตอร์ไซค์มากน้อยแค่ไหน เพราะน้อยถึงน้อยมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเปิดตัวหรือการจัดกิจกรรม ยิ่ง “ยวดยาน” เป็นสื่อสิ่งพิมพ์ฉบับเดียวที่เหลืออยู่ ก็เหมือนจะกลายเป็นสิ่งแปลกแยกในหมู่คนสื่อ ที่ใช้ความรวดเร็วในการนำเสนอ เป็นตัวบอกเล่า หรือบางครั้ง…ค่ายรถเองก็ใช้วิธีการสมัยใหม่ เปิดตัวหน้าจอสี่เหลี่ยม “โซ่หลุด” ก็เลยไม่ได้ติดตาม สุดท้าย…ก็กลายเป็นเหมือนคนไม่ได้รับรู้ความเคลื่อนไหวไปโดยอัตโนมัติ เพียงแต่ยังโชคดีที่ทั้งไทยฮอนด้ากับไทยยามาฮ่า ก้อ…ยังให้ความสำคัญในการสนับสนุนเหมือนเช่นเคย ก็น่าจะเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้ “โซ่หลุด” ห่างหายจากคนมอเตอร์ไซค์
อีกประเด็นที่ตอกย้ำอยู่บ่อยๆ วันนี้…คนทำงานก็เหมือนเป็นการผลัดใบ โดยเฉพาะ “คนพีอาร์” ที่อาจจะคุ้นชินกับการสื่อสารสมัยใหม่ ใช้วิธีการผ่านหน้าจอ ยิ่งทำให้การติดต่อห่างหายกันไป ความสัมพันธ์เฉกเช่นในอดีตนั้นหายากขึ้นทุกวัน เป็นวังวนที่ต้องยอมรับโดยดุษฎี ไม่มีความจีรังในโลกของคนสื่อ ยิ่งนับวัน ยิ่งหาคนเขียนหนังสือแบบดั้งเดิมยากขึ้นทุกวัน ก็เหมือนที่ถามกันบ่อยๆ ทำไมหาคนเขียนคอลัมน์ได้ยากขึ้นทุกวัน แหม…ใครจะมาคิดนะ เขียนแบบดั้งเดิม สู้ก๊อบปี้เพรสง่ายกว่า ใช้เทคนิคแห่งเทคโนโลยี ก็เป็นอันจบข่าว รวมถึงทีมงานก็ไม่ต้องใช้เยอะ ทุกคนเลยล้วนแต่เป็นเจ้าของสื่อกันทั้งนั้น
เมื่อเป็นเช่นนี้… “โซ่หลุด” ถึงได้รู้สึกถึงความเงียบเหงาของคนมอเตอร์ไซค์ ที่ถ้าจะนับกันจริงๆ เหลือแค่ไทยฮอนด้ากับไทยยามาฮ่าเท่านั้น อีก 2 ค่ายยังค้นหาความเคลื่อนไหวได้ยากยิ่ง โลกเปลี่ยน คนเปลี่ยน เป็นวังวนแห่งความเป็นจริงที่ต้องยอมรับและอยู่กับมันให้ได้ เพราะนี่เป็นวิถีแห่งคนทำงานสมัยใหม่ ที่เปลี่ยนแปลงไป
เป็นวังวนแห่งคนมอเตอร์ไซค์ วันนี้