ยังคงเป็นคำถาม…ปีนี้จะเป็นอย่างไร? คำตอบก็น่าจะชัดเจนแล้วว่า…น่าจะเป็นปีที่ยากลำบาก โดยเฉพาะคนหาเช้ากินค่ำ ยิ่งมองไปที่ภาครัฐ ยิ่งน่ากังวล เพราะนโยบายที่ดูเหมือนจะตั้งอกตั้งใจเป็นพิเศษ คือการเปิดบ่อนกาสิโน ผลพวงจะเป็นอย่างไรไม่รู้ แต่ที่อยากรู้…คนไทยนั้นจะมีอนาคตเป็นเยี่ยงไร? มีอาชีพไหนสำหรับคนที่ยังต้องหาวันนี้เพื่อกินพรุ่งนี้ หรือว่า…การเปิดบ่อนกาสิโนแล้ว จะทำให้คนไทยอยู่สุขสบายขึ้น ยังอยากเห็นการแก้ไขที่เป็นของคนระดับล่างอย่างจริงจัง ไม่ใช่แค่รอความหวังให้รัฐบาลแจกเงิน ต้องไม่ลืมนะ…คนไทยไม่ได้ร่ำรวย มีเงินเป็นร้อยล้านพันล้านเหมือนคนในรัฐบาล อยากเห็นการดูแลเรื่องการศึกษา อยากเห็นพ่อค้าแม่ขายขายของได้มากกว่าอยากเห็นบ่อนกาสิโน ที่ยังไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่จะได้ผลประโยชน์ เห็นยืนเรียงกันหน้าสลอนแถลงข่าว

ภาพที่คนในรัฐบาลยืนเป็นองค์ประกอบให้กับนายกรัฐมนตรี รู้สึกแปลกๆชอบกล เพราะเป็นคนหน้าเดิมๆ เหมือนยักษ์วัดโพธิ์กับยักษ์วันแจ้ง ก้อ…ไม่รู้ว่าทำไมต้องยืนยังงั้นทุกครั้ง หรือว่าต้องคอยกำกับดูแลอะไร หรือว่าเป็นเอกลักษณ์ของรัฐบาลชุดนี้ ในฐานะประชาชนคนไทย อยากเห็นรัฐมนตรีทุกคน ทำงานเพื่อประชาชนอย่างจริงจัง ทำอย่างไรก็ได้ แค่ขอให้คนไทยได้มีกินมีใช้ มีงานทำไม่ใช่ทำงานไปกลัวไป กลัวว่าบริษัทจะปิดหรือไม่? เมื่อข่าวการปิดโรงงานเพิ่มขึ้นทุกวัน จนมีคำกล่าว…ใครที่มีงานทำยังไงต้องเกาะขาเก้าอี้ไว้ให้แน่นๆ เพราะขืนตกงาน จะประสบกับความยากลำบากแน่ๆ ด้วยหางานทำได้ยากขึ้น เมื่อส่วนใหญ่มีแต่ปลดไม่ค่อยมีการรับคนทำงานเพิ่มขึ้น ก้อ…ยังไม่รู้สถานการณ์ปีนี้จะเป็นอย่างไร?

ด้วยประการฉะนี้…ชีวิตคนไทยจึงต้องดูแลตัวเองให้ปลอดภัย ปลอดภัยจากการยังเป็นคนมีงานทำ ยังมีสุขภาพที่แข็งแรง เคยสังเกตข่าวการบ้านการเมืองแล้ว จะรู้สึกได้เลยว่า ส่วนมากที่คนบางคนต้องกลายเป็นโจรเป็นขโมย เพราะตกงานไม่มีงาน เพราะติดยาเสพติด ซึ่งก็แปลก…ยาเสพติดดูเหมือนยิ่งปราบยิ่งเยอะ ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ติดยาหลอนยาจนทำร้ายครอบครัวตัวเอง พ่อแม่พี่น้องทำร้ายกันเอง ทำไมถึงยังไม่สามารถปราบปรามได้สำเร็จ เมื่อเป็นเยี่ยงนี้…อยากถามมีงานมีสุขภาพแข็งแรง ก้อ…น่าจะโอเคแล้วล่ะ

สำหรับ… “รามอินทรา” ยังโชคดีมีงานทำ มีงานเขียนหนังสือ ทุกสัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 คอลัมน์ 3 สไตล์ ไม่ว่าจะเป็น “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก และ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ ยังไงก็ฝากติดตาม และเป็นกำลังใจให้กันต่อไปนานๆนะครับ จะได้มีงานเขียนต่อไป

ด้วยความรักและขอบคุณที่ติดตามกัน

มากกว่าขอบคุณ

“รามอินทรา”

บ้านชินเขต

15 มกราคม 2568