ก้อ…น่าจะเป็นคำถามที่น่าสนใจ…ปี 67 สถานการณ์จะเป็นเยี่ยงไร? สำหรับแวดวงคนยานยนต์ กับวังวนแห่งการช่วงชิงความสำเร็จ ยิ่งมี “รถไฟฟ้า” เข้ามาเป็นอีกส่วนหนึ่งของการช่วงชิง เป้าหมายของ “รถน้ำมัน” คงยากลำบากมากขึ้น แต่…ก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี เพราะอย่างน้อยก็น่าจะทำให้แวดวงยานยนต์ มีความคึกคักเพิ่มขึ้นจากที่เคยเป็นมา อย่างน้อยความคึกคักไม่ว่ามากหรือน้อย จะเป็นผลบวกต่อคนในแวดวงยานยนต์ ที่น่าสนใจ “คนสื่อ” นั่นแหละ จะได้รับผลพวงจากความคึกคักนี้ มากน้อยเพียงใด ซึ่งสุดท้ายจะส่งผลอย่างยิ่งต่อการดำรงอยู่ ยิ่งในยุคที่ “คนสื่อ” เปลี่ยนแปลงจนนับจำนวนไม่ไหว ทุกคนล้วนเป็นเจ้าของโดยอัตโนมัติ ไม่มีใครสามารถว่าใครได้ นอกจากต้องดูแลตัวเอง เพื่อให้สามารถดำรงอยู่ให้ได้

“รามอินทรา” นั้น อยู่บนเส้นทาง “คนสื่อ” มานานถึงนานมาก แค่หนังสือพิมพ์ยวดยาน เข้าสู่ปีที่ 26 ขณะที่ “เว็บไซต์…รามอินทรา” ก็ปีที่ 11 แล้วล่ะ เวลาเปลี่ยนผ่านไปรวดเร็วมาก เผลอแป๊บเดียวจริงๆ ถือเป็นความโชคดีเป็นอย่างยิ่ง ที่ยังมีงานทำในวันที่เกษียณอายุแล้ว แต่ยังได้รับโอกาสจาก “เจ้านาย” ดร.ปราจิน เอี่ยมลำเนา ให้ทำงานต่อมาจนถึงวันนี้ ถือเป็นความโชคดีอย่างแท้จริง เพราะงานเขียนหนังสือถือเป็นความรักความผูกพัน ที่เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต แต่ละสัปดาห์ “รามอินทรา” มีงานเขียนทั้งยวดยาน ทั้ง “เว็บไซต์” ก้อ…อย่างน้อย 8 คอลัมน์ ยังไม่นับที่เป็นงานพิเศษ แล้วแต่โอกาสว่า…จะมีงานพิเศษอะไร งานเขียนของ “รามอินทรา” ส่วนมากก็จะยังใช้วิธีการเดิมๆ คือยังเขียนด้วยปากกาบนกระดาษขาว ก้อ…ลองคิดดู 8 คอลัมน์ ใครที่ไม่คุ้ยเคยบอกได้เลยว่า…เหนื่อยแน่ๆ ทั้งหาข้อมูลทั้งเขียน ก้อ…สนุกไปอีกแบบ

ระยะหลัง… “รามอินทรา” เริ่มมีงานมากขึ้น บางครั้งก็ไม่อยากเขียนอย่างเดียว เลยเริ่มพิมพ์เองบ้าง ก้อ…ใช้ไอแพดนั่นแหละพิมพ์เอง ตัวอาจเป็นไปบ้าง? แต่ก็เป็นความคุ้ยเคยมากขึ้น วันนี้…สามารถเขียนงานได้เร็วขึ้น และมีงานที่จะใช้วิธีพิมพ์เป็นหลัก เพื่อจะได้ลดภาระ “คนช่วยพิมพ์” ให้เท่าเดิม ก็เป็นความคุ้นเคยอีกแบบหนึ่ง แต่ละสัปดาห์จึงมีทั้งงานเขียนและงานพิมพ์ ที่เป็นสกู๊ปไม่ใช่คอลัมน์ประจำ เคยถูกถามบ่อยครั้ง เขียนได้ยังไงเบื่อมั้ย? ก้อ…อย่างที่บอกแหละ เป็นความรักความผูกพัน และเป็นอาชีพหลักที่ทำให้ สามารถดดำรงอยู่ได้จนทุกวันนี้ เป็นอีกความคุ้นเคยที่ไม่รู้สึกว่าเบื่อ แต่กลับรู้สึกสนุกกับการที่จะต้องหาข้อมูลมาเขียนทุกสัปดาห์ และเชื่อว่า…น่าจะเป็นอีกความผูกพันอย่างแท้จริง

ปีที่ 26 ของ “ยวดยาน” กับปีที่ 11 ของ “เว็บไซต์…รามอินทรา” ที่ทำให้ “รามอินทรา” สามารถมีงานเขียน ได้ จอ…จ่อ…จ้อ ทุกสัปดาห์ เป็นอีกความรักที่บอกกับตัวเองเสมอว่า…โชคดีเป็นอย่างยิ่ง ขอบคุณตัวเองที่ได้ค้นพบเส้นทางเส้นนี้ จนทำให้กลายเป็นอีกอาชีพที่สามารถดูแลตัวเอง และครอบครัว แบบมั่นคงยั่งยืนจนถึงทุกวันนี้ เป็นอาชีพที่มั่นคงสำหรับ “รามอินทรา”

เป็นความรักความผูกพันอย่างแท้จริง

มากกว่าขอบคุณ

“รามอินทรา”

บ้านชินเขต

27 ธันวาคม 2566