จอ…จ่อ…จ้อ…506 บาง “อารมณ์” บาง “อย่าง” “บางเรื่อง” ที่เริ่มรู้สึก เหตุผล… “อยากหยุด”
ผ่านไป 7 เดือนแล้ว…เวลาของปี 2566 เหลืออยู่เพียง 5 เดือนเท่านั้น คำถามที่น่าสนใจ…ยอดขายของแต่ละค่ายยานยนต์เป็นเยี่ยงไร? ไม่ว่าจะเป็นรถน้ำมันหรือรถไฟฟ้า ข่าวล่าสุด…ขนาดยักษ์ใหญ่ “โตโยต้า” ยังประกาศลดยอดขายลง หรือ “ฮอนด้า” ที่มียอดขายเป็นอันดับ 1 ก็ยังเป็นตัวเลขที่ต่ำกว่าที่เคยทำได้ ก้อ…เป็นบรรยากาศแห่ง “ค่ายยานยนต์” ที่ “รามอินทรา” ยังอดเป็นห่วงไม่ได้ว่า ถ้าตัวเลขตอนสิ้นปียังไม่ขยับตัวสูงขึ้น สถานการณ์ของปีหน้าจะเป็นเยี่ยงไร? รวมถึงตลาดรถจักรยานยนต์ ที่วันนี้เหลือเพียง “ฮอนด้า” กับ “ยามาฮ่า” เท่านั้น ที่ยังพอเห็นแรงกระเพื่อมบ้าง? แต่เรื่องยอดขายก็ไม่น่าจะแตกต่างฟากฝั่งรถยนต์สักเท่าไหร่?
ถ้าเป็นเยี่ยงนี้… “รามอินทรา” ก้อ…คงให้เป็นห่วง สถานการณ์ของแวดวงคนยานยนต์จะเป็นเยี่ยงไร? แล้วชีวิต “คนสื่อ” จะหาเงินมาซัพพอร์ตได้จากไหน? ไม่ว่าจะเป็นด้วยจำนวน “คนสื่อ” มีมากขึ้นหลายเท่าตัว วิธีการนำเสนอที่เปลี่ยนไป ก้อ…คงเป็นเรื่องที่น่าติดตามกันต่อไป สำหรับ “รามอินทรา” ยังคงโชคดีที่ทำให้ “ยวดยาน” สามารถดำรงการเป็น “สื่อสิ่งพิมพ์” ยิ่งเหลือน้อยยิ่งเป็นโอกาสที่ดี ซึ่งก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายหรอก เมื่อต้องมีการเปลี่ยนแปลง ด้วยวิธีการนำเสนอทั้งข่าวคราวและรูปแบบ ก้อ…คงได้เห็นความชัดเจนแล้วล่ะ
วันนี้…สิ่งที่ “รามอินทรา” มีความสุขกับการทำให้ “ยวดยาน” ได้รับการยอมรับ ไม่ว่าจะเป็นงานเขียนที่ชัดเจนถึงความแตกต่าง เคยคุยกับพรรคพวกเรื่อง “อยากหยุด” ก้อ…ได้ยินเสียงที่บ่งบอกว่า…เป็นไปได้ยากส์ หลายคนบอกว่า “ยวดยาน” เป็นความผูกพัน เป็นงานที่รักเพราะเป็นคนตั้งท้องมาเอง ฟูมฟักและต่อสู้มาอย่างยาวนาน ผูกพันจนคิดไม่ออกว่าจะหยุดได้อย่างไร? ที่สำคัญ…งานเขียนที่แตกต่างและได้รับการยอมรับ ข้อนี้คงยากที่จะเถียง แค่…ก็มีบางเรื่องที่ “หลายคน” ไม่รู้… “รามอินทรา” รู้สึกถึง “บางอารมณ์” ที่รู้สึกเหมือนมี “บางอย่าง” ที่เปลี่ยนแปลงไป อาจเป็น “ความจริงใจ” หรือเปล่า? ก้อ…ยังไม่มีคำตอบ
แต่…สุดท้ายก็ถามตัวเองเหมือนเดิม “รามอินทรา” ยังรักความเป็น “ยวดยาน” ใช่มั้ย? แล้วทำไมต้องไปคิดอะไร? ให้มากเรื่อง ปล่อยวางบ้าง? ช่างมัน ใครจะทำอะไร? ก็ไม่เป็นไร เพราะเค้าไม่ได้ผูกพันเหมือนเรา หรือถ้าจะปล่อยวางจริงๆ ก้อ…ทำอะไร? ที่อยากทำบ้าง? ตัดสินอะไรตามใจตัวเองบ้าง? ใครทำอย่างไร? ก็ต้องมีผลตามนั้น แค่นี้…ก็มีความสุขแล้ว มีเวลาเขียน “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ ต่อไป อย่าคิดเยอะ ช่างแม่ง…โอเคที่สุดแล้ว
เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
2 สิงหาคม 2566