โซ่หลุด ฉบับ 1,081 มิตรภาพ…อบอุ่นและยั่งยืน ของ “คนมอเตอร์ไซค์” “ตัวละคร” ของ “ยามาฮ่า”
ช่วงนี้… “โซ่หลุด” ต้องกริ๊งกร๊างคุยกับ “คนมอเตอร์ไซค์” บ่อยครั้งขึ้น ด้วยเหตุผล…หลังจบงานบางกอก มอเตอร์โชว์ อยากรู้ว่าสถานการณ์ของแต่ละค่ายเป็นเยี่ยงไร? โดยเฉพาะ…การเก็บเกี่ยวยอดขายนั้น มีผลดีหรือไม่? หรือความเคลื่อนไหวของการจัดกิจกรรม เพื่อเป็นการส่งเสริมการขาย เพราะทั้ง “ไทยฮอนด้า” กับ “ไทยยามาฮ่า” นั้น ต้องบอก…กิจกรรมเยอะแยะจนจดจำไม่ไหว? ก้อ…ถ้าจะถามว่า…มีเวลาอยู่ออฟฟิศแค่ไหน? น่าจะน้อยกว่า…เวลาที่อยู่กับการจัดกิจกรรม ที่ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้อยู่ในกรุงเทพฯ กระจายไปเกือบทุกจังหวัด ทุกภาคของประเทศไทย แต่ก็เชื่อว่า “คนบริษัท” ส่วนมากอยากให้มีกิจกรรม ซึ่งคงความหมายถึง…ความสำเร็จที่จะติดตามมา เข้าทำนองเหนื่อยไม่ว่า…ขอแค่ให้สำเร็จ
สัปดาห์ที่ผ่านมา… “โซ่หลุด” กริ๊งกร๊างคุยกับ “คนยามาฮ่า” คนหนึ่งนั้นคุยบ่อยถึงบ่อยมาก อาจเป็นในฐานะ “คนพีอาร์” ที่ยังไงก็ต้องคุยกันอยู่ เป็น “เบียร์” อัญชลี ศรีพิทักษ์ ที่ถือว่าสนิทถึงสนิทมาก ถ้าจะให้นับเป็นตัวเลขคงเป็นสิบแหละ ก้อ…คุยกันได้ทุกเรื่อง ทั้งเรื่องงาน และเรื่องทั่วไป ทุกครั้งก็จะได้ยินเสียงหัวเราะ ที่ทำให้รู้สึกดีด้วย อยากให้ “เบียร์” ได้รีแล็กซ์บ้าง เพราะช่วงนี้งานเยอะมากจริงๆ อีกเรื่องที่คุยกันเป็นเรื่องของงานครบรอบ หรืองานก้าวสู่ปีที่ 26 ของ “ยวดยาน” นั่นแหละ ซึ่งก็เป็นการบอกกล่าวล่วงหน้าเหมือนทุกปี เพราะทุกคนจะได้รู้ธีมงาน ที่จะได้เตรียมตัวกันถูก ก้อ…เป็นเรื่องราวที่คุยกับ “เบียร์” เลยหยิบมาเขียนให้อ่านกัน
แต่ที่ “โซ่หลุด” โฟกัสจริงๆ เป็น “หนุ่มพูท์” จิรภัทร สายเพชร “พ่อหนุ่มผมยาว” ที่ระยะหลังสนิทกันมากขึ้น เป็นการกริ๊งกร๊างกลับมาคุยหลังจากที่ไม่รับสายในช่วงทำงาน เพราะมีโรคประจำตัวคือโรคติดประชุมที่ระยะนี้เป็นกันทุกบริษัท “หนุ่มพูท์” กริ๊งกร๊างมาคุยช่วงเย็นหลังเลิกงาน เพราะมีเหตุผลจะได้คุยกันยาวๆ ไม่ยังงั้นเหมือนหนังขาดม้วน คุยไม่จบ วันนั้นก็เลยคุยกันเป็นชั่วโมง หลากหลายเรื่องที่ทำให้เกิดเสียงหัวเราะ ซึ่งเจ้าตัวก็ยอมรับว่า ทุกครั้งที่คุยกับ “โซ่หลุด” นั้น ตัวเองจะมีเสียงหัวเราะตลอด และหลายเรื่องราวไม่เคยรับรู้ หรือจะแกล้งไม่รู้ อันนี้ไม่รู้จริงๆ แต่ก็ต้องขอบคุณที่ทำให้ “โซ่หลุด” ยังรู้สึก…จริงๆ แล้ว ยังมีตัวละครให้ได้เขียนถึงอีกด้วย
ก้อ…เป็นเรื่องของ “คนมอเตอร์ไซค์” ที่ทำให้ “โซ่หลุด” หยิบมาเขียนถึงได้แบบไหลลื่น ขอบคุณที่ยังรับสาย ยังมีเรื่องคุยกันเยอะแยะ และขอบคุณที่รู้สึกรีแล็กซ์กับการได้คุยกัน มีโอกาสก็จะกริ๊งกร๊างไปคุยด้วยบ่อยๆ โดยเฉพาะ “หนุ่มพูท์” ที่ยังมีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะ
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่อบอุ่นและยั่งยืน
