รามอินทรา จุ๊กจิ๊ก 560
สัปดาห์ที่ 560 กับการเขียนเรื่องราวของ “เด็กยานยนต์” ในสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของ “รามอินทรา” ที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน สัปดาห์นี้ 4 คน 4 สไตล์ จะเป็นใครบ้าง? น่าสนใจหรือไม่? อยากให้ติดตามอ่านกันครับ…***
- “ฝน เม็ดกลาง” มนสิชา สังข์สุวรรณ
ก้อ…เหมือนจะห่างเหินกันไปโดยปริยาย หลังจากโยกเยกจาก “คนพีอาร์” ไปเป็นคนเอชอาร์ อาจเป็นด้วยหน้าที่ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับ “คนสื่อ” ด้วยประการฉะนี้ เวลามีเรื่องที่จะสอบถามหรือคิดถึงกัน ต้องกริ๊งกร๊างคุยกัน ซึ่งก็เป็นเรื่องยาก เพราะ…ส่วนใหญ่จะติดประชุม
เป็นวิถีแห่งคนบริษัทอย่างแท้จริง ชีวิตติดประชุมไม่รู้เป็นเพราะนโยบายเยอะแยะ หรือเพราะ “เจ้านาย” มีเวลาคิดโปรเจ็คเยอะ เลยต้องประชุมกันบ่อยครั้งขึ้น แหม่…แค่ประชุมตั้งแต่เช้าจรดมืด ออกจากห้องประชุมก็คิดถุงยาแก้ปวดเฮด เขียนยังงี้…ไม่รู้จริงมั้ย “ฝน เม็ดกลาง”
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “ฝน เม็ดกลาง” ก้อ…แค่อยากบอกบางครั้งการต้องมีชีวิตแบบนี้ ก็เพื่ออนาคตนั่นแหละ ถ้าใครไม่ได้เข้าประชุมเหมือนชีวิตไร้อนาคต อยากรู้…วันไหนไม่มีประชุม จะเหงาบ้างมั้ยหนอ ไม่มีอะไร? แค่กระเซ้าเย้าแหย่ “ฝน เม็ดกลาง” ให้หายเหงาจากการประชุม
- “น้ำ ซูซุ” พิสุทธิดา อภิวงศ์
ไม่รู้…คิดเองหรือรู้สึกตามภาพ เมื่อ “เจ้าอ้วง” โตขึ้นทุกวัน ทำให้ “แม่น้ำ” เริ่มติดลูกจนเห็นได้ชัด ยิ่งเข้าโรงเรียนเมื่อไหร่ก็ยิ่งชัดเจน เจอเพื่อนเจออะไรมากขึ้น ก้อ…จะเริ่มลืมๆ “แม่น้ำ” ไปบ้าง ถือเป็นเรื่องปกติ เวลาผ่านไปแป๊บเดียว เดี๋ยวก็เป็นหนุ่มแล้ว
แต่…ก็คงอยู่ที่ “แม่น้ำ” นั่นแหละ ที่จะต้องตามติด “เจ้าอ้วง” มากขึ้น แหม่…หน้าตายังงี้ หล่อได้แม่ซะด้วย อีกไม่นาน “แม่น้ำ” ยิ่งต้องหวงลูกมากขึ้น แต่…ก็ถือเป็นความสุข ที่เห็นพัฒนาการการเติบโต ดีใจกับ “แม่น้ำ” ที่อีกหน่อย จะหวงลูกมากกว่าห่วงพ่อ
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “น้ำ ซูซุ” แต่ก็อาจจะไม่มีเวลาห่วง “เจ้าอ้วง” ก็ได้ เพราะ “อีซูซุ” เริ่มจะมีกิจกรรมมากขึ้นเรื่อยๆ ยังไงกลับบ้านก็ยังสบายใจ งานเหนื่อยๆเจอลูกอ้อนเก่งๆ “แม่น้ำ” หายเหนื่อยเลยล่ะ “เจ้าอ้วง” น่าจะขี้อ้อนไม่แพ้ “พ่อ” ใช่มั้ย? “น้ำ”
- “อ้อม ฟอร์ด” กมลพัชร ยะรังษี
วันนี้…น่าจะเหงาแล้วล่ะ เมื่อ “เจ้าฟูจิ” เข้าโรงเรียนแล้ว แถม “ฟอร์ด” ยังเข้าออฟฟิศสัปดาห์ละวันเดียว อยู่บ้านคนเดียวโดยไม่มีคนกวนใจ น่าจะแปลกๆ ไปมากก็น้อย เผลอแป๊บเดียวจริงๆ ลูกโตขึ้นแล้ว อีกหน่อยก็ติดโรงเรียนติดเพื่อน เหงาจริงๆแล้ว “อ้อม”
มีคนบอก “รามอินทรา” ว่า…ชีวิตกับลูกนั้น ยิ่งคิดยิ่งใจหาย เหนื่อยก็เหนื่อย แต่ก็มีความสุข วันหนึ่ง…พอไม่มีลูกกวนใจ จะรู้แล้วล่ะว่า…ลูกกวยนใจยังไงก็ไม่เหมือนสามีกวนตัว “ฟูจิ” โตขึ้นทุกวันแล้วมีท่าทีว่าจะติดเพื่อนติดโรงเรียน และน่าจะเป็นหัวโจกอีกด้วย
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “อ้อม ฟอร์ด” ก้อ…แค่ดีใจด้วยที่ “ฟูจิ” โตขึ้น “แม่อ้อม” ก็น่าจะมีเวลาทำงานเต็มที่ หลังจากนี้…ทุกเรื่องรายที่จะต้องเหนื่อย เป็นอนาคตของลูกอย่างแท้จริง เป็นความเหนื่อยที่มีสุขเจือปน เค้าเรียกว่า เหนื่อยเพื่อลูกใช่มั้ย “อ้อม ฟอร์ด”
- “ติ๊ดตี่” นริศา โกสกุล
ตั้งแต่โยกเยกมาอยู่กับ “หนุ่มกิจ” สุภกิจ วิเศษไพฑูรย์ ณ ค่ายเอ็มจี ทำให้ “ติ๊ดตี่” ทำงานสบายใจมากยิ่งขึ้น ก้อ…เจ้านายใจดีไม่ค่อยมีปัญหา แถมข่าวคราวของรถยนต์เอ็มจี ก้อ…ไหลลื่น “คนสื่อ” ให้การดูแลเป็นอย่างดี เหตุผลน่าจะมาจากไม่ค่อยมีปัญหา แถมรถก็ขายได้ตามเป้าหมายอีกด้วย
ก้อ…น่าจะเป็นความลงตัวของ “ติ๊ดตี่” เพียงแต่หลังจากนี้อยากรู้ว่า นอกจากงานแฮปปี้แล้ว ชีวิตตัวเองน่าจะแฮปปี้ด้วยนะ แล้วเมื่อไหร่จะมีข่าวดีให้พี่ๆน้องๆได้ลุ้นกันบ้าง แหม่…ชีวิตจะสมบูรณ์แบบ ต้องมีภารกิจเพิ่มมากขึ้น ไม่ยังงั้น…กลับบ้านจะเจอแต่หน้าเดิมๆ
รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “ติ๊ดตี่” ก้อ…แค่กระเซ้าเย้าแหย่ประสาคนรู้จักกัน ก้อ…วันนี้ “คนพีอาร์” ส่วนมาก ก็มีภารกิจเพิ่มขึ้นเกือบทุกค่าย ยังไงก็เป็นอีกความสุขที่ท้าทายชีวิตคู่เหมือนกันนะ เพราะยังไง…งานของเอ็มจีก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว อยู่กับคนเก่งสบายใจไป จริงมั้ย “ติ๊ดตี่”
ครบถ้วน 4 คน 4 สไตล์ จะเป็นใครบ้าง? น่าสนใจหรือไม่ ยังไงก็อยากให้ติดตามอ่านกันนะครับ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
16 สิงหาคม 2566
