รามอินทรา จุ๊กจิ๊ก 544
สัปดาห์ที่ 544 กับการเขียนเรื่องราวของ “เด็กยานยนต์” ในสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของ “รามอินทรา” ที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน สัปดาห์นี้ 4 คน 4 สไตล์ จะเป็นใครบ้าง? น่าสนใจหรือไม่? อยากให้ติดตามอ่านกันครับ…***
- “ฝน เม็ดกลาง” มนสิชา สังข์สุวรรณ
วันนี้…กลายเป็น “คนเอชอาร์” ของ “ไทยฮอนด้า” เรียบร้อยแล้ว แต่…ก็ยังอ้อน “รามอินทรา”…อย่าลืมฝนนะ ก้อ…คงยังอยู่ใน “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กต่อไปแหละ เพราะเชื่อว่า…สักวันก็ต้องหวนคืน “คนพีอาร์” ที่อยากบอก…เป็นอีกความสำคัญของการดูแลข่าวคราวทั้งผลิตภัณฑ์และคนเป็นนาย
“คนเอชอาร์” นั้นเชื่อว่ายังไง “ฝน” ก็ผ่านสบายๆ เพียงแต่น่าจะไม่ใช่งานที่ชอบ แตกต่างจาก “คนพีอาร์” ที่ต้องใช้ทักษะ ทั้งการเขียนข่าวการเทคแคร์คนสื่อ ที่สำคัญ…เหมือนเป็นหน้าด่านของ “ไทยฮอนด้า” ที่ไม่ใช่ว่า…จะทำกันได้ง่ายๆ ไม่เชื่อก็ต้องลองดูสักครั้ง
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “ฝน เม็ดกลาง” ก้อ…อย่างที่กริ๊งกร๊างคุยกันแหละ อาชีพ “คนบริษัท” ถ้ามีการโยกย้าย ถ้ามีการขยับตัว นั่นแหละ…เป็นเครื่องบ่งชี้อนาคต “น้องสาว” ของ “รามอินทรา” เป็นคนมีฝีมือ เลยถูกโยกเยกให้รับงานสำคัญ แหม่…ดูแลคนเป็นพันๆ สนุกดีออก
- “น้ำ ซูซุ” พิสุทธิดา อภิวงศ์
ชีวิต…ดูวุ่นวายอยู่กับ “ตัวอ้วน” เหมือนกลัวว่าโตขึ้นเมื่อไหร่ จะไม่ได้อยู่ใกล้ชิด้เหมือนตอนนี้ ยิ่งเข้าโรงเรียนแล้ว เจอเพื่อนเยอะแยะ ระวังจะติดเพื่อนมากกว่าติดแม่ ก้อ…เด็กวันนี้มีชีวิตที่สนุกสนานกว่าเด็กวันวาน เวลาที่จะอยู่กับพ่อแม่…ก้อ…ยิ่งน้อยลงไป
“ตัวอ้วน” ท่าทางจะเก่งกว่าพ่อ เสน่ห์แรงยิ่งกว่าแม่ โตเป็นหนุ่มเมื่อไหร่ “แม่น้ำ” น่าจะยิ่งหวงกว่าวันนี้ ด้วยเหตุนี้แหละ…ช่วงนี้เลยต้องให้ “แม่น้ำ” อ้อนลูกเยอะๆ จะได้ติดแม่แยะๆ คนที่น่าสงสารที่สุด น่าจะเป็น “พ่อนนท์” นั่นแหละ จะกอดลูกหรือกอดแม่ ยากไปทั้งสองแบบ
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “น้ำ ซูซุ” ก้อ…แค่เย้าแหย่เล่นเพราะดูทิศทางแล้ว “ตัวอ้วน” น่าจะติด “แม่น้ำ” มากที่สุด เพราะขยันอ้อนลูกซะขนาดนั้น ยังไง…ก็อย่าหวงลูกเกินไป โฉบๆไปอ้อน “พ่อนนท์” บ้างก็ได้ เดี๋ยวก็เฉาอยู่คนเดียว เดี๋ยวก็หนีไปอ้อนสาวอื่น จะยุ่งนะ “คุณน้ำ”
- “อ้อม ฟอร์ด” กมลพัชร ยะรังษี
ก้อ…ดีใจกับ “อ้อม” และครอบครัว ที่มีโอกาสไปเที่ยวประเทศญี่ปุ่นกัน เหมือนพา “ฟูจิ” กลับบ้านเกิด ต้องปรบมือให้ “พ่อเบิร์ด” อีกด้วย ที่ทำให้ แฮปปี้ แฟมิลี่ เพราะหลังจากนี้…ถ้า “ฟูจิ” กลายเป็นเด็กนักเรียนแล้ว คงจะหาเวลาได้ยากยิ่งขึ้น จริงมั้ย
ที่สำคัญ…วันนี้การเป็น “เด็กนักเรียน” นั้น มีค่าใช้จ่ายเยอะมาก แตกต่างจากวันที่ “พ่อเบิร์ด-แม่อ้อม” เป็นเด็กนักเรียน ไม่รู้ค่าโน่นค่านี่เต็มกระบอกสูบ แต่…เพื่ออนาคตของ “ฟูจิ” ความเหนื่อยเป็นเพียงพลังอย่างหนึ่ง ที่พร้อมจำทุกอย่างเพื่ออนาคตลูก
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “อ้อม ฟอร์ด” ยังไงก็ยินดีกับทุกความสุขที่มีความเหนื่อยเป็นพลังหนุน หนุนที่จะได้เห็น “ฟูจิ” เติบโตแบบมีอนาคต ฝากความคิดถึง “พ่อเบิร์ด” ด้วย ยังไง…ก้อสู้โว๊ย! “รามอินทรา” เป็นกำลังใจให้เสมอ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ รู้ทุกคนแหละ
- “ติ๊ดตี่” นริศา โกสกุล
ชีวิตกำลังเปลี่ยนแปลง เชื่อว่า…ยังมีอะไรอีกมากมายให้ได้เรียนรู้ เพราะชีวิตคู่เป็นอีกโรงละครโรงหนึ่ง ที่มีคนสองคนกำหนดบทบาท จะสุขหรือทุกข์เป็นคนกำกับเอง ซึ่งต้องอาศัยความเห็นใจความอดทน และความเชื่อมั่นซึ่งกันและกัน เป็นต้นทุน
ไม่ว่าอะไร? จะเกิดขึ้น “รามอินทรา” ขอเป็นกำลังใจให้ “ติ๊ดตี่” สามารถก้าวผ่านไปได้ เพราะอีกบทละครที่เลือกเอง ยังไงก็เชื่อว่า…สามารถก้าวผ่านได้อย่างมั่นคง ยังไงก็เชื่ออีกด้วยว่า…ไม่มีใครสามารถทำลายความเชื่อมั่นของเราได้ ขอให้ชีวิตคู่มั่นคงตลอดไปนะครับ
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “ติ๊ดตี่” อยากบอกนี่เป็นแค่การเริ่มต้น ที่มีเส้นทางอีกยาวไกลยิ่งนัก ขออวยพรให้มีความสุขและก้าวผ่านสู่สิ่งที่ตั้งใจไว้ ให้มีความสุขสมบูรณ์ตลอดไป ทั้งหน้าที่การงานและชีวิตครอบครัว ขอให้เป็น “ติ๊ดตี่”ที่แข็งแรงและแข็งแกร่ง
ครบถ้วน 4 คน 4 สไตล์ จะเป็นใครบ้าง? น่าสนใจหรือไม่ ยังไงก็อยากให้ติดตามอ่านกันนะครับ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
26 เมษายน 2566
