รามอินทรา จอ…จ่อ…จ้อ…573 เรื่อยๆ กับ “รามอินทรา” สไตล์…ที่เป็นเอกลักษณ์ ขอบคุณ…ที่ยังดูแลกัน

อากาศหนาวแล้ว…แต่ยังเดาไม่ถูกว่าจะหนาวนานสักแค่ไหน ยังไงก็ยังโอเคได้ลิ้มความเย็นกันบ้าง หรือถ้าใครอยากจะสัมผัสความหมายแบบหนาวจริง ก็ลองไปใช้บริการทางภาคเหนือหรือภาคอีสานก็ไม่น่าจะผิดหวัง สิ่งสำคัญ…ระยะนี้ไม่ควรใช้จ่ายฟุ่มเฟือย เพราะสถานการณ์ยังไม่น่าจะไว้วางใจนัก วันนี้ “ทรัมป์” ขึ้นเป็นประธานาธิปดีของสหรัฐอเมริกา อีกครั้ง…น่าจะได้เห็นการเปลี่ยนแปลงอะไรได้ชัดเจน ประเทศไทยเอง…แค่รู้ผลหุ้นก็ตก เงินบาทก็อ่อนลงแล้ว อีกไม่นานคงได้เห็นการเอาคืนประเทศจีนของ “ทรัมป์” ที่จำทำให้เกิดแรงเหวี่ยงอะไรตามมาอีกมากมาย และน่าจะส่งผลไม่มากก็น้อยต่อสถานการณ์ของไทยเรา ยังไงก็ต้องติดตามกันอย่างใกล้ชิด สไตล์ “ทรัมป์” เป็นมวยบุก คงไม่ยอมอยู่เฉยๆ อย่างแน่นอน โดยเฉพาะ…กับประเทศที่เป็นคู่แข่งถาวร
ส่วนคนไทย…มีหน้าที่คอยติดตามข่าวคราวและดูแลตัวเอง “รามอินทรา” อยากบอก…อย่าใช้จ่ายแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ อย่าซื้ออะไรตามใจตัวเอง ระวัง…สุดท้ายจะเป็นหนี้แบบไม่รู้ตัว ยิ่งวันนี้…เรื่องการพนันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่ใกล้ตัว สามารถเสียเงินเสียทองผ่านหน้าจอสี่เหลี่ยม เลยไม่แปลกใจ…ทำไมคนไทยถึงเป็นหนี้กันท่วมหัว ยิ่งเสียยิ่งแทงสุดท้ายก็ไม่เหลืออะไร? แทบเป็นหนี้แบบไม่มีปัญญาหามาใช้ สุดท้าย…ไม่หนีก็มีตาย ซึ่งก็เป็นข่าวคราวให้ได้เห็นทุกวัน “รามอินทรา” ยังโชคดีที่ไม่ชอบเล่นพนัน โดยเฉพาะ…การพนันบอล ซึ่งวันนี้…มีคนติดกันเยอะมาก ดูๆ แล้วเผลอๆ มีมากกว่าพนันหวยซะอีก สามารถแทงบอลได้ทุกสัปดาห์ๆ ละหลายคู่ สัปดาห์ไหน…ดวงจู๋ แทงคู่ไหนเสียคู่นั้น แล้วคิดจะเอาคืนในสัปดาห์ต่อไป สุดท้าย…ก็ไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่ชีวิต
“รามอินทรา” ยังถือว่าโชคดี ในช่วงอายุเยอะๆ ไม่มีหนี้สินมีแต่ความสุข ก้อ…ยอมรับว่า…ห้วงเวลาที่ผ่านมานั้น เดินหน้าทำงานแบบไม่ได้นึกถึงเวลาที่จะแสวงหาความสุข บางช่วงเคยทำงานถึง 3 แห่ง ในเวลาเดียวกัน รถก็ไม่มีขับ ขึ้นรถเมล์ตลอด แต่ก็สามารถเอาตัวรอดมาได้ ก้อ…ถึงวันนี้สบายพอสมควร มีครอบครัวที่อบอุ่นไม่ต้องแบกภาระอะไรมากนัก แถมยังโชคดีที่มี “เจ้านาย” ใจดี ยังให้ทำงานจนถึงวันนี้ และหนังสือพิมพ์ยวดยาน ก็ยังสามารถดำรงอยู่ได้แบบเอาตัวรอดสบายๆ ก็ตั้งใจว่า…จะทำให้ “ยวดยาน” เป็นสื่อสิ่งพิมพ์ ที่อยู่ได้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ หวังว่า…คนยานยนต์คงให้การสนับสนุนกันเป็นอย่างดีตลอดไป แหม่…ลองคิดว่า…ถ้าไม่มี “ยวดยาน” ไม่มี “รามอินทรา” พวกคุณไม่เหงาแย่เลยหรือ ยังไงก็ฝากดูแลกันไปนานๆ นะครับ
“รามอินทรา” จะได้มาเขียนหนังสือให้อ่านกันทุกสัปดาห์ โดยเฉพาะ จอ…จ่อ…จ้อ ที่แตกต่างและไม่เหมือนใคร ยังไงก็หาอ่านที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
เชื่อ “รามอินทรา” มั้ยล่ะ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
6 พฤศจิกายน 2567