รามอินทรา จุ๊กจิ๊ก 449
สัปดาห์ที่ 449 กับการเขียนเรื่องราวของ “เด็กยานยนต์” ในสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของ “รามอินทรา” ที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน สัปดาห์นี้ 5 คน 5 สไตล์ จะเป็นใครบ้าง? น่าสนใจหรือไม่? อยากให้ติดตามอ่านกันครับ…***
- “ฝน เม็ดกลาง” มนสิชา สังข์สุวรรณ
ลืมสังเกตไปว่า…ที่สัญญากันไว้ จะเป็น “ฝน เม็ดกลาง” แบบที่จับต้องได้จริงๆหรือไม่? เพราะล่าสุด…เพิ่งแท็กทีม “คุณอา” อารักษ์ พรประภา มาแฮปปี้เบิร์ธเดย์ที่ออฟฟิศ แต่…ไม่ว่าจะเป็น “ฝน” เม็ดอะไร? ก็ไม่สำคัญ เท่ากับเป็น “ฝน” เม็ดเดิมของ “รามอินทรา”
ขอบคุณนะ…ที่ทุกครั้งกริ๊งกร๊างไปขอความช่วยเหลือ ไม่เคยได้ยินคำปฏิเสธ ทั้งๆที่เป็นเรื่องยากลำบาก จนบางครั้งรู้สึกได้ต้องยอมถอยออกมา ด้วยเพราะช่วงโควิด-19 รอบสาม ยังไง…บรรยากาศก็ยากที่จะทำอะไรได้เหมือนเดิม เลยรู้สึกเกรงใจไม่กล้าไปต่อ
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “ฝน เม็ดกลาง” แต่…ยังไงก็อยากรู้สึกอยากขอบคุณ สำหรับการเต็มที่ทุกครั้งที่ขอความช่วยเหลือ ยังไงก็สัมผัสได้จริงๆ ยังไงก็รับรู้ได้ถึงความจริงใจ ยังไงก็ยังรู้สึกผูกพันกัน และยังไงก็ยังเชื่อว่า…ความรักและผูกพันยังไงก็ไม่เคยเปลี่ยน
- “น้ำ ซูซุ” พิสุทธิดา อภิวงศ์
รับรู้ความรู้สึกได้เลยว่า วันนี้… “น้ำ ซูซุ” เหมือนจะติดลูกมากกว่าติดพ่อ เพราะทุกครั้งที่เห็นบนหน้าจอสี่เหลี่ยม เห็นแต่ภาพคู่กับลูกชายรูปหล่อ แทบไม่เคยเห็นกับ “คุณสามี” เลย จะเจอก็แค่นานๆครั้ง ไม่รู้เขียนยังงี้ “น้ำ ซูซุ” จะมีข้อแก้ตัวมั้ยครับ
แต่…ถึงจะหลงลูกชาย แต่ไม่เคยลืมด้วยเหมือนกัน คือการเป็น “คนอีซูซุ” ที่วันนี้…น่าจะเป็น “พี่รอง” ต่อจาก “ตั่วเจ๊” อร รักติประกร แล้วล่ะ เพราะ “อีซูซุ” เป็นอีกความผูกพัน และทำให้ “น้ำ” เป็น “น้ำ ซูซุ” ที่ใครๆ ก็รู้จัก โดยเฉพาะคนสื่อสายยานยนต์ ยิ่งต้องรู้จัก
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “น้ำ ซูซุ” ก้อ…เพราะคิดถึง ก้อ…เพราะไม่ได้เจอะเจอกันตัวเป็นๆ มานานถึงนานมาก ไม่ว่าจะเป็นเพราะ “อีซูซุ” ไม่ค่อยมีกิจกรรม รวมถึงอาจเจอ Work From Home ซึ่งทั้งหลายทั้งปวง ทำให้ไม่มีโอกาสเจอตัวเป็นๆ ยังไงก็คิดถึงนะครับ
- “อ้อม ฟอร์ด” กมลพัชร ยะรังษี
นี่ก็เป็นอีก “คุณแม่” ที่หลง “เจ้าอ้วง” แบบเหนื่อยแค่ไหนก็จะทน เพราะ “เจ้าอ้วง” ยิ่งนับวันยิ่งน่ารัก แม้อาจจะเป็นประเภทอึด เล่นได้ทั้งวัน เผลอๆมีรอบพิเศษ รอบเที่ยงคืนเล่นเอา “แม่อ้อม” อาจมีขอบตาเขียวบ้างเป็นเรื่องปกติ
แต่…ถ้าใครเห็นหน้า “คุณแม่อ้อม” ก็จะสัมผัสได้ชัดเจนว่า…เหนื่อย เพราะ “เจ้าอ้วง” เป็นเหมือนอีกพลังวิเศษ ยิ่งเหนื่อยยิ่งมีความสุข ยิ่งเห็นพัฒนาการของ “เจ้าอ้วง” ก็ยิ่งน่ารัก นี่แหละ…ช่วงเวลาที่ต้องบอกมีคุณค่ายิ่ง เพราะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่คุ้มค่าที่สุด
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “อ้อม ฟอร์ด” อย่ามัวแต่ดูแล “เจ้าอ้วง” นะจ๊ะ เดี๋ยว “เจ้าเบิร์ด” อาจมีงอน เดี๋ยวจะลำบากต้องเอาใจทั้งพ่อทั้งลูก “รามอินทรา” เอาใจช่วยให้ “เจ้าอ้วง” ซนน้อยลง น่ารักมากยิ่งขึ้น ฝากความคิดถึงทุกคนด้วยนะครับ “คุณอ้อม ฟอร์ด”
- “เจ๊ยิ้ม” สมใจ ยิ้มวุฒิกุล
ไม่รู้เป็นเพราะชะตาต้องกันหรือเปล่า? เส้นทางที่ “รามอินทรา” กับ “เจ๊ยิ้ม” เจอะเจอกัน ถึงทำให้ยิ่งนานยิ่งสนิท รวมถึงอาจเป็นเพราะช่วงไร้โควิด-19 มีโอกาสแวะเวียนไปที่ “ไดอิจิ” บ่อยถึงบ่อยมาก เลยทำให้ยิ่งสนิท ก้อ…สนิททั้งทีมพีอาร์ของ “ไดอิจิ” นั่นแหละ
แหม่…ถ้ายิ่งย้อนเส้นทาง แค่…เห็น “ลูกสาว” คนสวยเติบโตขึ้นก็มีรอยยิ้มแล้วล่ะ เพราะเห็นตั้งแต่ตัวเล็กๆ มีอาการงอแงปะปน เผลอแป๊บเดียวทำให้ “แม่ยิ้ม” ปลื้มปริ่มกับความสำเร็จซะแล้ว ก้อ…ถือเป็นอีกพลังใจสำคัญ ที่ทำให้ “เจ๊ยิ้ม” ทำงานจนลืมเหนื่อย
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “เจ๊ยิ้ม” ก้อ…แค่อยากบอกเส้นทางที่รู้จักกันนั้น ทำให้รู้สึกได้ถึงความเป็นพี่เป็นน้อง ที่มีอะไรก็กริ๊งกร๊างคุยกัน บางครั้งก็เรื่องงานบางครั้งก็ไม่ใช่ แต่…ทุกครั้งก็จะได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีทุกครั้ง ขอบคุณที่ดูแล “พี่ชาย” เป็นอย่างดี
- “เบลล์ บารุ” กมลพรรณ สุขเจริญ
วันนี้… “รามอินทรา” รับรู้ได้ถึงการเติบโตของ “สาวซูบารุ” คนนี้ เพราะเจอะเจอตั้งแต่เริ่มเข้าวงการ ยังทำงานแบบเงอะๆงะๆ แต่ก็รับรู้ได้อีกเหมือนกันว่า ตั้งใจทำงานตั้งใจเรียนรู้ จนวันนี้…สัมผัสได้ถึงความก้าวหน้า อดดีใจแทน “เจ้านาย” ที่ชื่อ ตวัน คำฤทธิ์ ไม่ได้
อีกเรื่องที่ชอบ… “เบลล์ บารุ” ยอมรับในความผิดพลาด ยอมรับที่จะเรียนรู้ และพร้อมที่จะแก้ไข ซึ่งนั่นทำให้สามารถพัฒนาตัวเองได้ แต่ที่สำคัญก็คือ การให้โอกาสของ “เจ้านาย” พร้อมที่จะรอการเรียนรู้ จนทำให้ สามารถก้าวผ่านไปได้จริงๆ
“รามอินทรา” จุ๊กจิ๊กถึง “เบลล์ บารุ” ก้อ…แค่เอาใจช่วยให้ทุกการทำงานเป็นความคืบหน้า และเป็นประสบการณ์สำคัญที่ทำให้สามารถเติบโตไปข้างหน้า สุดท้าย…เอาใจช่วยให้ก้าวผ่านช่วงเวลาสำคัญ เพราะอนาคตจะเป็นกำลังสำคัญของ “ซูบารุ” อย่างแท้จริง
ครบถ้วน 5 คน 5 สไตล์ จะเป็นใครบ้าง? น่าสนใจหรือไม่ ยังไงก็อยากให้ติดตามอ่านกันนะครับ
มากกว่าขอบคุณ
“รามอินทรา”
บ้านชินเขต
30 มิถุนายน 2564
