ก้อ…ไม่รู้ว่า “รามอินทรา” คิดเยอะไปหรือเปล่า? กับเส้นทางของ “คนเป็นสื่อ” ไม่ว่าจะเป็น “สื่อสิ่งพิมพ์” ที่วันนี้กลายเป็น “สื่อดั้งเดิม” หรือ “สื่อดิจิทัล” ที่ถูกยกให้เป็นสื่อทันสมัย ที่น่าจะเป็นเส้นทางใหม่ของ “คนเป็นสื่อ” และเป็นอนาคตที่ยังไม่มีใครรู้ว่า สดใสหรือไม่? นั่นเพราะในมุมของ “รามอินทรา” ที่สังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนยิ่ง “สื่อดั้งเดิพม” ยังคงมีมนต์ขลังกว่า ยังใช้ความละเอียดอ่อนในการจัดทำมากกว่า รวมถึงขั้นตอนก็ยุ่งยากกว่า แต่…บทสรุปชัดเจนกว่า ลึกและละเอียดมากกว่า

                “สื่อดิจิทัล” นั้นเกิดง่าย ใช้ทุนต่ำคนทำงานน้อยกว่า และไม่ละเอียดเท่า ทำให้ใครๆก็สามารถเป็นเจ้าของได้โดยง่าย ไม่จำเป็นต้องมีออฟฟิศถาวร และน่าจะเกิดง่ายแต่ก็ปิดเกมง่ายเช่นกัน รวมถึง “คนบริษัท” ก็สามารถเป็นเจ้าของเองได้ด้วยเช่นกัน เลยไม่แปลกใจ…ที่ความสำคัญของ “สื่อดิจิทัล” ไม่ขลังเท่า “สื่อสิ่งพิมพ์” ที่ตั้งขึ้นเองยาก เมื่อ “คนบริษัท” ทำให้เกิดได้ เลย “คนเป็นสื่อ” ที่เป็นเจ้าของ “สื่อดิจิทัล” ก็มีความหมายความจำเป็นลดลง เพราะ “คนบริษัท” จัดทำเองได้ แถมข้อมูลเชิงลึกอาจจะมากกว่าอีกด้วย เรื่องนี้…ไม่คิดก็ไม่มีอะไร แต่…ถ้าคิดก็น่ากังวลเหมือนกัน

                สำหรับ “รามอินทรา” ถือว่ายังโชคดีเป็นอย่างมาก เมื่อทั้งหนังสือยวดยาน และ “เว็บไซต์…รามอินทรา” สามารถฝ่าวิกฤติมาได้ แม้จะไม่ถึงกับแฮปปี้มากมาย แต่…ถ้าดำรงอยู่ได้อย่างพอเพียง ก็พอใจแล้วล่ะ เพราะในสถานการณ์ที่หลายฝ่ายต่างก็เจอะเจอกับโควิด-19 การทำให้สามารถดำรงอยู่ได้ ก็เป็นเรื่องน่ายินดี ถึงยังไง “รามอินทรา” ก็จะพยายามรักษาคุณภาพให้สามารถฝ่าวิกฤติ และดูแลข่าวคราวของ “คนยานยนต์” ต่อไป ซึ่งก็ถือโอกาสขอบคุณทุกคนที่ยังดูแลและห่วงใยกันอย่างจริงใจ

สำหรับสัปดาห์นี้ “รามอินทรา” ยังคงเขียนเรื่องราวให้อ่านกัน ไม่ว่าจะเป็น “รามอินทรา” ยกนิ้วให้ “รามอินทรา” จุ๊กจิ๊ก และ “รามอินทรา” จอ…จ่อ…จ้อ 3 เรื่อง 3 สไตล์ รักชอบเรื่องราวสไตล์ไหน ก้อ…ลองเข้าไปอ่านกันได้ น่าจะโอเคสักเรื่อง ถือโอกาสขอบคุณที่ยังติดตามกันเสมอมา

มากกว่าขอบคุณ

                “รามอินทรา”

                บ้านชินเขต

25 พฤศจิกายน 2563